Avondmaalsviering: een goede reden om thuis te blijven?

Zondag 30 oktober gaat het in de kerkdienst over de Maaltijd van de Heer, het Avondmaal. In de kerkdienst staan we stil bij de betekenis van de woorden: ‘dit is Mijn lichaam’ en ‘dit is Mijn bloed’. Het valt mij op dat bij een Avondmaalsviering altijd een deel van de gemeente afwezig is. Dat is jammer, want het Avondmaal is een van de grootste cadeau’s die God aan ons gegeven heeft om Hem te ontmoeten. Hoe dat werkt, daar gaat het in deze dienst over.

Op de laatste nascholing leerde ik dat in elke kerk een deel van de gemeente niet aan het Avondmaal meedoet. Soms heeft dat inhoudelijke redenen (ik ben niet waardig genoeg, ik heb een conflict met iemand in de gemeente), soms praktische (hygiëne, de dienst duurt langer), soms is het iets gevoelsmatigs (de vorm past niet bij mij, ik voel me zo gezien). In Kerk Delfgauw hebben we de vorm van de dienst de laatste jaren zo aangepast dat we denken dat iedereen zich thuis moet kunnen voelen. Ook is de liturgie zodanig dat een kerkdienst met Avondmaal nauwelijks langer duurt dan een dienst zonder Avondmaal. Ik ben daarom erg benieuwd wat gemeenteleden in Kerk Delfgauw tegenhoudt om aan het Avondmaal deel te nemen. Als dit voor u geldt, laat mij dan weten wat voor u de reden is waarom u niet mee viert. Wellicht dat we als kerkenraad ook iets kunnen doen om dit bezwaar voor u en anderen weg te nemen.

Wat me ook opvalt is dat er steeds minder gemeenteleden aan tafel gaan zitten bij het Avondmaal. Het lijkt er op dat steeds meer mensen denken dat de tafel alleen is voor mensen op hogere leeftijd. Dat is niet zo. Er zijn allerlei redenen denkbaar waarom je liever aan tafel plaatsneemt dan in de kring gaat staan. Bovendien: in onze samenleving moet je maar altijd je best doen om jong over te komen. In de gemeente van Christus wordt je gekend zoals je bent, niet zoals je zou willen overkomen. De tafel is voor iedereen, voor jong en oud.

Zondag 6 november vieren we het Avondmaal.

Ds. Robert Stigter