Met hart en ziel
Na Pinksteren ontstaat er een nieuw begin. Ontvankelijkheid voor een vernieuwde Geest krijgt een kans in kerk en samenleving. Perspectieven die eerst als verlangen hebben geklonken, worden werkelijkheid. Nog even en het leven kan weer opnieuw beginnen.
Gij zijt in alles diep verscholen, in al wat leeft en zich ontvouwt.
Maar in de mensen wilt Gij wonen met hart en ziel aan ons getrouwd.
Deze zinnen uit Lied 275 doen vermoeden dat God in de ruimte van mensen wil verblijven.
Dit lied, dat vaak aan het begin van een dienst klinkt, bezingt het diepe besef van de geloofsrelatie tussen God en mens: in alles laat Hij zich terugvinden maar in de mens wordt Hij vooral openbaar.
Van de woestijnvaders, die als een soort kluizenaars leefden vanaf de derde eeuw, is bekend dat zij zich terugtrokken uit het rumoer van bedrijvige mensen die in grote groepen leefden. Ze wilden God zoeken in de onherbergzaamheid van de woestijn. Het werd een zware dagelijkse strijd tegen hun eigen ondeugden en de verzoekingen van buiten.
Tegelijkertijd ontdekten ze dat ze hiervoor opnieuw een vorm van organisatie nodig hadden. Er moest in het eigen levensonderhoud worden voorzien. Zo leerden ze hun arbeid zien als een manier om hun ideaal te verwezenlijken. Terwijl er bijvoorbeeld manden gevlochten werden, zong men er Psalmen bij. Dit is de basis geworden voor het ideaal van de latere Benedictijnse orde uit de zesde eeuw want zij ontdekten dat bidden, werk, studie en meditatie onlosmakelijk bij elkaar horen.
Toch zijn deze terugtrekkende bewegingen uit het sociale leven, anders dan vaak wordt gedacht, nooit bedoeld als een afzondering van het gewone en alledaagse leven.
Velen deden dit bewust om op een andere manier beschikbaar te zijn voor hun medemens.
Zoals er tot op de dag van vandaag kloosters zijn waar geestelijken bidden voor de wereld waar zij deel van uit maken. Het leven krijgt er een specifiek doel mee. Leven betekent dan dat je gaat voor meer menselijkheid en een betere kwaliteit.
In veel kerkelijke gemeenten wordt gezocht naar manieren om hart en ziel meer ruimte te geven. Door samen te wandelen, te pelgrimeren of een klooster te bezoeken. Of, voor wie dit fysiek niet meer mogelijk is, door erover te praten en te lezen met elkaar.
Zo blijft het geloof een zoektocht naar nieuwe verbindingen met de Bron.
In het afgelopen jaar is er veel geëxperimenteerd met nieuwe vormen. Door de beperkingen in het sociale leven, zijn meer mensen zich bewust geworden van wat er voor hen werkelijk toe doet. Ik zie ernaar uit om, in de Geest van Pinksteren, in onze meerstemmige en veelkleurige Protestantse Gemeente Pijnacker-Delfgauw te ontdekken wat óns gaande houdt.
Een nieuw begin daarmee maken we in de gezamenlijke kerkdienst van zondag 13 juni.
Laten we God, die in alles diep verscholen is, onder ons laten wonen.
Met hart en ziel!
ds. Carla Schoonenberg-Lems