De preek van Pinksteren

Gemeente van Jezus,

Gefeliciteerd met onze verjaardag.

Vandaag is de verjaardag van de kerk. We zijn zo ongeveer 1985 jaar geworden vandaag.

Dus ik stel voor dat we elkaar daar eerst mee feliciteren.

Want Pinksteren is de dag dat de kerk werd geboren. Vanaf die dag komen christenen samen op zondag om God en elkaar te ontmoeten, om God de eer te geven, en van Hem te leren. En het doel van de kerk is vanaf die dag: om te verkondigen in woord en daad dat Jezus de Heer is, de Messias, de Christus.

En de Heilige Geest is degene die dat allemaal mogelijk maakt. Zonder Heilige Geest heeft ons samenzijn geen zin. De Heilige Geest is diegene die ons vernieuwt en ons doet leven. De Heilige Geest woont in ons. Zonder de Heilige Geest, kunnen we de deur beter dicht doen. Zonder Geest zou het zijn alsof we zouden stoppen met ademhalen.

En toch is de Heilige Geest ook ingewikkeld. Want bij God kun je je iets voorstellen: de Schepper, de Maker van ons en alles om ons heen. Bij Jezus kun je je iemand voorstellen. Een mens, die hier op aarde heeft rondgelopen, iemand zoals wij. Maar de Geest? De Geest kun je niet zien of testen. De Geest is als een bril waarmee je naar de wereld kijkt. Je ziet hem niet, maar hij bepaalt je hele blik. De Geest kun je misschien nog het beste voelen. Een gevoel van: God is dichtbij, hier gebeuren bijzondere dingen. De Geest is niet zichtbaar, maar wel overal bij aanwezig.

Maar wat doet de Geest dan?

De Geest geeft ons geloof. Petrus en de andere apostelen komen in dit verhaal over als mensen die precies weten hoe het zit. Maar tot voor kort snapten ze er eigenlijk nog niks van. Jezus’ lijden, zijn sterven, zijn opstanding, zijn hemelvaart. Bij al die gebeurtenissen staan de leerlingen met open mond te kijken wat er gebeurt. Maar nu valt het kwartje. De Geest breekt door hun twijfel en ongeloof heen. De Geest leert hen om te geloven. Te geloven dat Jezus de Heer is. De Heer van de wereld en de Heer van hun leven.

Geloof is iets wat je ontvangt. Petrus heeft het over mensen die zijn uitgekozen door God. Niet over mensen die voor God kiezen. De Geest geeft je geloof. Het is iets wat je ontvangt. Aan de andere kant kun je er ook wel moeite voor doen. Je kunt je verdiepen. Je kunt over je twijfels heenstappen. Je kunt er om bidden. Heer ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp. En dan zal de Heilige Geest je zeker geloof geven.

En, de Geest helpt ons om Gods stem te verstaan. Om zijn wil te volgen. Petrus houdt een toespraak waarin hij uitlegt wat die vlammen, die windvlaag en dat verstaan in verschillende talen te betekenen heeft. Tot nu toe was Petrus ook al iemand die graag sprak, maar vaak zat hij er naast. Maar nu heeft hij het goed begrepen. De Geest heeft hem geholpen om Gods bedoeling te begrijpen. De Geest heeft hem in echt contact gebracht met God.

En zo is de Geest aanwezig bij alle momenten waarop je contact hebt met God. De Geest is er als je bidt, als je God de eer geeft, als we (zoals volgende week) de Maaltijd van de Heer vieren, de Geest is er als je God ontmoet in een gesprek met andere gelovigen. De Geest is aanwezig in al die dingen die de leerlingen van Jezus na Pinksteren blijven doen. De Geest zorgt ervoor dat je God kunt ontmoeten. En dat je leert begrijpen wat zijn weg met jou is.

En de Geest geeft eenheid. Moet je maar eens luisteren hoe ver de eerste leerlingen daarin gingen.

42Alle gelovigen gingen met elkaar om als mensen van één ?familie.

44Alle gelovigen kwamen steeds bij elkaar. Ze deelden alles wat ze hadden.

Zo zijn ook wij in Kerk Delfgauw als mensen van één familie. Jong en oud, praktisch en theoretisch opgeleid, afkomstig uit allerlei kerken en achtergronden. En dat is in deze tijd waarin iedereen vooral mensen opzoekt die ongeveer hetzelfde zijn al heel bijzonder. Maar het blijft ook een uitdaging om daarin te groeien. Te groeien in het delen. Over generaties heen. Over alle grenzen heen. Zo wil God ons door zijn Geest meer en meer één maken.

De Geest helpt ons ook om te veranderen. Om meer te worden zoals Jezus was. Hij maakt ons meer en meer heilig. Geen heilige boontjes, maar mensen die zijn zoals ze bedoelt zijn. Ook daarin gingen de eerste leerlingen gingen heel erg ver:

45Ze verkochten hun bezittingen, en het geld gaven ze aan iedereen die het nodig had. 46Elke dag kwamen ze naar de tempel om samen te zijn. Bij elkaar thuis deelden ze het brood. Vol vreugde aten ze samen, en iedereen was even belangrijk.

Ze oefenden zich zo om afhankelijk te zijn van God en van elkaar, in plaats van te vertrouwen op hun bezit. Ze zochten elkaar regelmatig op en aten samen. Door te delen, door samen te komen en je kwetsbaar op te stellen, door samen te bidden, te aanbidden en in de Bijbel te lezen. Daardoor verander je. Daardoor geef je de Geest de ruimte om jou te veranderen. Daardoor wordt je meer en meer als Jezus: vol van de vrucht van de Geest: ?Galaten 5:22: liefde, vreugde en ?vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

Daarnaast gaf de Geest ook bijzondere gaven, genadegaven:

4Zo kwam de ?heilige? Geest? in alle gelovigen. Daardoor begonnen ze te spreken in ?vreemde talen.

43De ?apostelen? deden veel wonderen, en iedereen was diep onder de indruk.

In wat volgt in het boek handelingen zie je dat de apostelen net zoals Jezus zieke mensen genezen en demonen uitdrijven. Een tijd lang is in de kerk gedacht: ja dat soort dingen was voor die tijd van de eerste christenen, maar daarna is dat gestopt. Maar dat is helemaal niet wat er in de Bijbel staat. Dominee Nelly van Kampen, die pasgeleden overleed, had er veel ervaring mee. Juist in Azië waar ze werkte, waar de kerken onderdrukt worden, daar gebeurde dit soort wonderen als genezingen. En niet met veel vertoon, maar door een eenvoudig gebed en handoplegging. Het gebeurt onder christenen die gewend zijn om te lijden voor hun geloof. Bij ons is gebedsgenezing al snel een soort geestelijk EHBO. Om het lijden te vermijden. Maar dat is niet hoe God werkt. Juist in een missionaire setting, waar geloven moeilijk is. Daar laat God bijzondere tekenen zien. We hebben als kerk op dit gebied in ieder geval nog heel veel te leren. Juist van christenen uit andere delen van de wereld.

En het belangrijkste wat de Geest ons geeft is iets wat je niet letterlijk ziet staan in het Pinksterverhaal, maar wat er wel overal in doorklinkt. Net zoals de Geest de bril is om mee naar de wereld te kijken. Zo is Gods liefde het gene dat doorklinkt in dit verhaal. Gods liefde, zijn vuur, zijn passie voor ons, zijn begeestering, zijn verlangen dat alle mensen hem leren kennen. Dat is de passie van Pinksteren. Gods liefde voor ons. Hij laat ons niet los, maar heeft alles gedaan om ons naar hem toe te trekken. Die liefde, dat gevoel, die trouw van God aan ons. Dat is de wind waarop de kerk beweegt.

De kerk is jarig en we vieren het feest van de Geest. Het cadeau van Gods liefde. Om te ontvangen en om te delen. Amen.