Column verschenen in Centraal Contact
Kerstliturgie
Toen ik drie jaar geleden bevestigd werd als predikant in Kerk Delfgauw, was ik een jaar lang wereldberoemd geweest in christelijk Nederland vanwege Dominee 2.0. We hadden een manifest geschreven, met misschien wel als meest praktische punt: we moeten als kerkmensen concreet leren spreken over God. Voorbij de schroom om te vertellen aan anderen wat geloven voor ons betekent. En ook voorbij het te makkelijk en dwingend spreken over God, dat die schroom had veroorzaakt.
Inmiddels leeft dit punt heel breed in de kerk. Ook in onze gemeente wordt steeds vaker gedeeld wat geloven voor ons persoonlijk betekent. Heel soms in kerkdiensten, vaak op Bijbelkringen, op vergaderingen, bij toerustingen. Elke ambtsdrager in onze Protestantse Gemeente Pijnacker en Delfgauw heeft er inmiddels wel mee geoefend.
Ik ben er inmiddels achter dat spreken over God meer vraagt dan alleen oefening. Dat wij, leerlingen van Jezus, het zo moeilijk vinden om over God te spreken komt ook door onze samenleving. Met de secularisatie (het proces waarin de georganiseerde godsdienst haar greep op de maatschappij verliest) hebben we God opgesloten in de hemel. Geloven is voor de privé-godsdienst rond het eten en voor in de liturgie op zondag tussen 10:00 en 11:15. Daarbuiten hebben we het weinig over ons geloof.
Op de nascholing leerde ik dat we liturgie breder mogen zien dan de kerkdienst alleen. Alles wat je ter ere van God doet, kan liturgie zijn. Als je een mooie bloem ziet en aan je kind vertelt: kijk eens, dat heeft God mooi gemaakt. Als je een maaltijd houdt met gasten in het kerkgebouw. Als je een kaars aansteekt, een ritueel ondergaat. Ons leven kan vol worden van liturgie. Vol worden van dingen die we doen en woorden die we zeggen tot eer van God. Ons leven kan één grote liturgie worden.
Gelukkig is God ook niet afhankelijk van ons kunnen. Hij is tweeduizend jaar geleden dwars door die gesloten hemel heen gebroken. Hij is mens geworden zoals wij. Hij heeft de aarde bewoont met zijn Woord. De aarde is vol van zijn goedheid, schoonheid, zijn glorie, zijn aanwezigheid. De aarde is vol van liturgie. Wij hoeven er alleen maar oog voor te hebben en er woorden voor te vinden.
Ds. Robert Stigter