Synagogebezoek 21 juni
Dit wijkberichtje open ik met een stukje van Nel van den IJssel die u kent van haar stukjes uit CC en misschien ook onvermoeibare inzet om kennis te maken met het Joodse leven. ‘Als je een keer een dienst in de synagoge van Delft wil meemaken: op zaterdag 21 juni is er een open dienst. Na afloop is er koffie en iets te knabbelen: met de fiets, er is een stalling buiten, de auto kun je parkeren in de parkeergarage bij De Veste. Vanwege de beveiliging moet je je van tevoren aanmelden bij https://klal-israel.nl/aanmeldingsform/ Een waarschuwing: de dienst wordt bewaakt door de Marechaussee. Als je naar binnen wilt moet je aanbellen en doet een beveiliger van de gemeente de deur open. En vraagt om je identiteitsbewijs. Ook als je eerder weg wilt doet de beveiliger de deur voor je open. De dienst begint om 10 uur en duurt ongeveer 2 uur.’
Zondag 22 juni
In de ochtenddienst gaat ds. L. den Breejen voor, een bekende voor u. ’s Avonds een leerdienst waarin ik over Zondag 6 en 7 van de Heidelbergse Catechismus preek. In deze zwaar bediscussieerde Zondagen probeert de Catechismus aan te geven waarom God mens moest worden. In het jaar 1000 schreef de monnik Anselmus daar een bestseller en evergreen over: ‘Cur Deus homo?’, -dat is dezelfde vraag maar dan in het Latijn. Zijn antwoord heeft de Catechismus sterk beïnvloed. ‘Gods geschonden eer moest worden hersteld’; we zitten volop in de Middeleeuwen. Wat daar Bijbels en goed aan is en wat bedenkelijk, wil ik in deze dienst met u onderzoeken. Ik deel de tekstjes tijdens de dienst uit.
Trouwdiensten
Het gebeurt niet zo vaak dat ik in een wijkbericht over gemeenteleden die gaan trouwen schrijf, maar nu ben ik bij twee huwelijks-plechtigheden betrokken in één week.
Op woensdag 25 juni trouwen Scott Treurniet en Myrthe van der Kleij in Lisse. Zij wonen in Delfgauw, (Burgemeester Merkusstraat 13) voelen zich bij de Dorpskerk betrokken en zetten vol vertrouwen en vreugde deze grote stap in hun leven. En op zaterdag 29 juni treden Dave Rensen en Jamie Ng met elkaar in het huwelijk (Oranjehof 67). Hun dienst begint om 13.30 uur in de Dorpskerk. Ook zij zien met reikhalzend verlangen uit naar dit moment. Het is een voorrecht met twee van die gave bruidsparen in spe de dienst te voorbereiden. Het is een onbeschrijfelijk voorrecht dat God de derde in hun verbond wil zijn.
Dienst met de vier wijkgemeenten
Op de Algemene Kerkenraad is erover gesproken of de dienst wel moest worden gehouden: ds. Nienke heeft een feestelijk jubileum in de familie en ook Arthur was deze zondag verhinderd, ik zou de honneurs dus alleen waarnemen nu ds. Carla Schoonenberg naar Oud-Beijerland verhuisd is. Besloten werd de dienst door te laten gaan, die éne zondag waarop we als vier wijken samenkomen moeten we koesteren. Ik hou onder de pet waar het precies over zal gaan, wel vertel ik u dat we veel zullen zingen en dat de feestelijke dienst een krachtige impuls krijgt met orgel (Bartjan Geleijnse), trompet en bugel (Alexander Muilwijk) en Mirjam en Hannah Butter (fluit en piano). Bij de bemensing (kerkenraad, koffieschenkclub e.d.) zijn gemeenteleden uit alle vier de wijkgemeenten betrokken. Dat geldt ook van de Bijbellezingen en dienst der gebeden. We mogen met elkaar een stukje van het mystieke lichaam van Jezus Christus vormen, we hoeven de eenheid niet te zoeken. Die is ons al geschonken in Hem. We zijn door één Geest tot één lichaam gedoopt, we zijn met één Geest doordrenkt. (I Kor.12:13)
Doopdienst
Op zondag 6 juli is er een Doop- en tevens D.A.L.-dienst waarin Flora Maya van der Kooij, dochter van Mirjam en David van der Kooij-Butter zal worden gedoopt. Ook dat is iets om naar uit te zien. In de avonddienst gaat ds. Barbara Lamain voor uit Delft, mijn opvolgster in ’t Woudt en de opvolger van ds. L. den Breejen in Delft, de wijk Binnenstad-Bethlehemkerk.
Vlaggen in het dorp
En ook geslaagden in onze gemeente. Wat een opluchting de middelbare school te mogen verlaten. ’t Is een van die zeldzame momenten dat het leven helemaal open voor je ligt. Wenkend, uitnodigend. Hou het gevoel van voldoening en vrijheid vast. Er wordt door veel studerenden nog hard geploeterd, gespannen afgewacht, of bitter teleurgesteld geïncasseerd. Ik wens je veerkracht toe, energie. Paulus schrijft: ‘Ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft’. (Fil.4:13)
Vanuit de kerkrentmeesters
Dit deel van het wijkbericht sluit ik af met een paar regels die Arne Swank geschreven heeft. ‘In het voorjaar zijn we gestart met een zogenaamd Klusteam. Er zijn namelijk altijd kleinere of grotere karweitjes te verrichten in en rond de Dorpskerk en dan is het fijn dat er handige gemeenteleden willen helpen. De variatie van klusjes is groot. De afgelopen weken is gewerkt aan het verven van de gasleiding (ivm keuring), het monteren van ventilatieroosters meterkast (vereiste), lampen in de hal en een keukenboilertje vervangen en tot slot nog een grote klus, het opnieuw beitsen van de schuur op de begraafplaats. Het Klusteam bestaat uit Ewout Dik, Johan vd Vaart en Cornelis de Deugd. Signalering klusjes doet Henry en de kerkrentmeesters Kees en Arne coördineren dit en helpen waar nodig ook mee’.
Met hartelijke groet,
ds. Treuren
Jarigen:
- Mevr. M.J.P. ’t Lam-Hagen is op 18 juni 81 jaar geworden (sorry voor de late vermelding).
- Dhr. W. den Haring in Rotterdam, is op 19 juni 94 jaar geworden. (ook iets te laat, sorry).
- Mevr. B. Vermeer-van der Velden wordt op 23 juni 85 jaar.
- Dhr. A.C. Schilperoort wordt op 24 juni 86 jaar.
- Mevr. A.A.M. Sonneveld-van den Berg wordt op 24 juni 83 jaar.
- Mevr. A.W. Zegwaard wordt op 25 juni 81 jaar.
- Mevr. W. Waasdorp-Bouter wordt op 1 juli 86 jaar.
- Mevr. M. Lobert-Wasbauer wordt op 6 juli 83 jaar.
Alle jarigen, van harte gefeliciteerd met uw verjaardag! Wij wensen u een gezellige dag.
Huwelijksjubilea:
- Dhr. en mevr. Hofman-Verschoor zijn op 27 juni 50 jaar getrouwd.
- Dhr. en mevr. Sonneveld-van den Berg zijn op 9 juli 60 jaar getrouwd.
- Dhr. en mevr. Hoogland-Bouwman zijn op 10 juli 55 jaar getrouwd.
Een gouden, een diamanten en een smaragdgroene bruiloft! Van harte gefeliciteerd met deze mijlpalen!
Wij wensen u een feestelijke dag met familie en vrienden.
Tot slot:
Geslaagd
Al riepen je ouders
bij je geboorte verrukt:
‘deze is toch wel erg goed gelukt!’,
een mens kan altijd bijgeschaafd.
Want al was je al af,
je kon nog completer.
En al was je begaafd,
begaafder is beter.
Maar na jaren onderwijs,
welke titel je nu ook draagt,
hadden je ouders ’t bij ’t goede eind,
je was altijd al geslaagd!
Anne-marie Overvliet – Visser
In Memoriam (I)
Op 23 mei heeft de Heer geroepen Pieter Bos, -zijn roepnaam was: Piet. Hij is 88 jaar geworden en was sinds 1991 de weduwnaar van Mennie Bos-Glintmeijer. Hij werd geboren aan de Katwijkerlaan 133, op de plek waar hij later voor zijn vrouw en gezin het oude huis (zelf) zou afbreken om er een nieuw te laten bouwen. Die plek was hem lief, zoals hij ook van tradities hield maar als dat nodig was het roer radicaal om kon gooien. Piet zat vol wijsheden en verhalen, die hij het liefst deelde met vogels van allerlei pluimage. Hij was niet voor een gat te vangen en had het land aan autoriteiten. Een natuurmens was hij, een vrijbuiter. Toen Mennie hem en zijn drie kinderen, Gert, Léon en Ingrid, na aangrijpend ziek te zijn achterliet, tuimelde hij in een diep gat. Weer opgeklauterd heeft hij net als Petrus (we lazen Joh.21:15-19) veel mensen geruggesteund. Daar hoorde zeker Sonja toe met wie hij enkele jaren het leven deelde tot hij ook haar verloor. ‘Ik ben niets, zei Piet de laatste keer dat ik hem sprak, jij ben niets, -hij keek me fonkelend aan-, maar Christus is alles!’ Zo heeft hij het ervaren. Een markante vader, schoonvader en opa is ons naar Gods toekomst vooruit gegaan. In de liefdevolle toespraakjes die zijn (klein)kinderen hielden kwam dit ontroerend tot uitdrukking. Ingrid, Rudi en jullie kinderen, Gert en Claudia, Léon en Anne, en allen die van Piet hebben gehouden wens ik de hoop van het evangelie van Jezus Christus toe.
ds. M. Treuren
In Memoriam (II)
Op 27 mei heeft de Heer geroepen Adrianus Herminus Quist. (Floralaan 52) Hij is 94 jaar geworden. Sinds 2022 was hij de weduwnaar van Dora Quist-van Dijk met wie hij 66 jaar was getrouwd. Adri was een beminnelijk mens, zorgzaam en bescheiden. Reuze praktisch, optimistisch, iemand die niet bij de pakken neerzat maar zich wist te schikken in moeilijke situaties. Hij had een droge humor die hem redde in de zware tijd dat zijn vrouw veel zorg nodig had. Ook Dora was erg grappig, ze konden beiden smakelijk en levendig vertellen. In de laatste jaren ontwikkelde Adri nog allerlei nieuwe initiatieven. Hou oud hij ook werd, hij bleef sportief en behoorde waar het dingen als de laptop, de smartphone e.d. betreft tot de ‘early adopters’. De vele jaren dat hij voor ‘Het Vaderland’ (dat opging in het AD) had gewerkt, hebben zijn innovatief vermogen voorgoed wakker geroepen. Voor wie hem goed kende, kwam zijn verscheiden toch nog als een verrassing. We verliezen in Adri een trouw en meelevend gemeentelid die in de Weidevogelhof altijd acte de présence gaf. Hij beet zijn tanden soms stuk op verhalen uit de Bijbel, maar door de genade van God bleef hij in het geloof bewaard. Bij zijn afscheid lazen we uit Psalm 37 en ook uit de Bergrede. ‘Vindt uw diepste geluk in de Heer: en uw hartsverlangen vervult Hij’, staat er in dit lied. Zo heeft Adri het ervaren. Ik wens zijn dochter en kleindochters met hun gezin dat de herinneringen aan hem tot zegen mogen zijn!
ds. M. Treuren
In Memoriam (III)
Op 1 juni heeft de Heer geroepen Agnieta Rensen-van Kampen, zij is 86 jaar geworden. Beter was zij bekend met haar roepnaam Nieta. De laatste jaren van haar leven woonde ze aan het Raaigras. Daarvoor een bijna onafzienbare periode met haar man Arie Rensen, met wie zij in 1960 in het huwelijk trad, aan het Koningshof. Nieta was een dappere, montere vrouw. Het heeft haar aan zorgen en ingewikkeldheden niet ontbroken, maar ze bezat een grote wilskracht en ze wist zich als dat nodig was te schikken. In Psalm 131 staat: ‘Bedaren liet ik, verstillen mijn ziel, als een kind bij zijn moeder geborgen’. Van discipline en plichtsbesef kun je streng en zuur worden, maar dat was zij dus helemaal niet. Ze had een blijmoedig geloof en ik ben ervan overtuigd dat in de liederen die ze zong en die haar droegen, haar in staat stelden haar evenwicht steeds weer te vinden. Zij had een verborgen liefde: de Eeuwige! Ze wist zich, net als David uit de Psalm door Hem bemind. De kracht van die liefde hielp haar om net als Arie kneiterhard te werken in de jaren dat haar zonen opgroeiden, opdat het ze aan niets zou ontbreken. Later zette zij zich vele jaren in voor haar man, toen hij toeziend oog nodig had. Met liefde is er door een grote kring van familieleden en bekenden afscheid van Nieta genomen. Het was wel verdrietig maar we treurden als mensen met hoop!
ds. M. Treuren