De preek over prioriteit

bij Matteüs 10-34-42, sermon in English below

Leerlingen van Jezus, gasten met ons,

Wat is het aller belangrijkste in je leven? Waar besteed je het grootste deel van je tijd, je geld, je zorgen en je gebed aan? Wat is echt heilig voor je? Als dat van je wordt afgepakt wordt, dat je dan echt woedend wordt?

Als ik voor mezelf spreek: m’n gezin. En ik denk velen er zo in staan. Je kinderen, je partner, je broers en zussen, je vader en moeder. Dat zijn de belangrijkste mensen in je leven. Als hen iets overkomt, dan raakt dat je tot in het diepst van je ziel.

En wat zegt Jezus vandaag?

35Ik kom een wig drijven tussen een man en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; 36huisgenoten worden elkaars vijanden! 37Wie meer van zijn vader of moeder houdt dan van Mij, is Mij niet waard, en wie meer houdt van zijn zoon of dochter dan van Mij, is Mij niet waard.

Dat zijn harde woorden. En helemaal als ik ze betrek op onze nieuwe ambtsdragers. Jezus volgen, Jezus dienen, dat betekent dus je gezin op de tweede plek zetten. Dus Anne-Marije, Marieke en Leonie: bereid je maar voor op 4 jaar lang avond na avond zonder je echtgenoot, want ja, kerkenwerk is nou eenmaal belangrijker dan je familie. En voor jullie kinderen: pappa heeft de komende 4 jaar iets belangrijkers te doen dan thuis zijn bij jullie.

Nee, dat is niet wat Jezus bedoelt. Jezus kent ook het vijfde gebod: toon eerbied voor je vader en moeder. De hele Bijbel ademt in een familiecultuur. Goede zorg voor je partner, je ouders, je kinderen is een open deur.

Via de Bijbel is dat ook in ons recht terecht gekomen. Je mag ouders en kinderen niet van elkaar scheiden. Dat recht is zo fundamenteel dat een kabinet er over kan vallen.

Jezus heeft deze woorden van de profeet Micha. Bij Micha en bij Jezus gaat het om een keuze. Voor wie leef ik? Wat zet ik op de eerste plaats in mijn leven?

Toen ik stage liep om dominee te worden leerde ik deze wijze les van mijn stagebegeleider:

Prioriteit 1: je relatie met God

Prioriteit 2: je gezin

Prioriteit 3: je werk voor God

Dit is een hele goede les voor elke predikant. Hoeveel kinderen van dominees hebben niet geleden onder het werk voor de Heer dat hun vader deed. En zeker in de tijd waarin wij leven: werk is een van de belangrijkste afgoden. Er zijn genoeg banen waarin van je wordt gevraagd om je werk op de eerst plek te zetten. Altijd bereikbaar zijn, regelmatig overwerken. Het is zo belangrijk om juist in de kerk je werk op de goede plek te zetten.

Dat geldt dus ook voor ambtsdragers. Zet God op de eerste plaats, maar zet je gezin boven je werk voor de kerk. Natuurlijk is het soms schipperen en dingen tegen elkaar uitruilen. Maar als ambtsdrager ben je een voorbeeld in wijsheid, juist ook op dit gebied.

En tegenwoordig doen we het als kerk gelukkig samen. Uitgangspunt is deze tekst:

Efeziërs 4:16

Ieder deel draagt op eigen wijze bij tot de groei van het lichaam, dat zo zichzelf opbouwt door de liefde.

In de kerk zijn geen vrijwilligers of consumenten. Iedereen draagt bij met zijn of haar talent.

Als iedereen zijn of haar talent voor de kerk inzet, hoeft niemand teveel te doen. En dan is het werk als ambtsdrager met vreugde uit te voeren.

38Wie niet zijn kruis op zich neemt en Mij volgt, is Mij niet waard. 39Wie zijn leven probeert te behouden zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Mij, die zal het behouden.

Jezus vraagt niet van ons om ons kapot te werken aan ons werk voor de Heer, ten koste van jezelf of van je gezin. Hij vraagt niet om ons werk, maar om onze ziel. Ons leven, ons hart, onze identiteit.

Laat Jezus bepalen wie je bent. Een geliefd kind van God. Kostbaar in Gods ogen. Geroepen om vrij te zijn. Om God te dienen. Om van God te houden met heel je hart, met heel je ziel, en met heel je verstand. Oftewel: met alles wat in je is, met wie je bent, met alles wat je hebt.

En ja, als je zo je hart verpand aan Jezus dan kan dat je in conflict brengen met je familie. Het overkwam Jezus zelf. Hij kreeg als tiener ruzie met zijn ouders omdat Hij in het huis van zijn hemelse Vader wilde zijn. Zijn broers en zussen kwamen Hem later ophalen omdat ze dachten dat Hij gek geworden was. Pas na zijn opstanding gingen ze in Hem geloven. Ook zijn moeder Maria kon Hem niet altijd volgen.

En nu wij in een tijd leven waarin een minderheid gelooft in Jezus, kan het ook ons overkomen. Dat je ouders, broers, zussen, kinderen, je partner je niet kunnen volgen op je weg achter Jezus. Dat kan ingewikkeld zijn. Jezus vraagt ons niet om dan met al die mensen te breken. Maar Hij vraagt wel om scherp te zijn. Om God op de eerste plek te zetten.

En Jezus’ vraagt veel van ons omdat Hij ons eerst iets waardevols gegeven heeft. Als Zijn leerlingen zij wij boodschappers van het Goede Nieuws, in woord en daad. En die boodschap van Gods Koninkrijk is waardevol.

40Wie jullie ontvangt, ontvangt Mij, en wie Mij ontvangt, ontvangt Hem die Mij gezonden heeft.

We zijn ambassadeurs van Gods Koninkrijk. We vertegenwoordigen Jezus, we vertegenwoordigen de Vader. We zijn toegewijd aan een heilige missie. Het is niet zo maar een manier om in het leven te staan, een persoonlijke keuze. Het is Gods missie.

Ambassadeurs zijn geen mensen die hun land verdedigen met zwaarden. Ambassadeurs vertegenwoordigen hun moederland in een vreemd land. Gods Koninkrijk is in ons. God woont in ons door Zijn Geest. Waar wij zijn, is een stukje hemel op aarde. Waar we zijn kan al iets van Gods Koninkrijk voor ons uit zijn gegaan.

Er wordt veel aan ons gegeven, en dus ook veel toewijding van ons verwacht. Jezus zelf heeft alles opgegeven om ons te dienen. Hij heeft letterlijk zijn kruis op zich genomen, letterlijk zijn leven gegeven.

Hij roept ons op die weg ten leven. Vrij van alle machten en krachten in deze wereld. Want onze identiteit, wat ons leven de moeite waard maakt, wordt bepaalt door Gods liefde. In die vrijheid mogen wij Hem dienen. Op de weg achter Jezus aan. Amen.

Disciples of Jesus, guests with us,

What is the most important thing in your life? What do you spend most of your time, money, worry, and prayer on? What is truly sacred to you? If that is taken away from you, that you really get furious?

Speaking for myself: my family. And I think many feel that way. Your children, your partner, your brothers and sisters, your father and mother. Those are the most important people in your life. If something happens to them, it hits you to the depths of your soul.

And what does Jesus say today?

35I have come to drive a wedge between a man and his father, between a daughter and her mother, and between a daughter-in-law and her mother-in-law; 36housemates become enemies! 37Whoever loves his father or mother more than me is not worthy of me, and he who loves his son or daughter more than me is not worthy of me.

Those are harsh words. And especially when I relate them to our new office bearers. Following Jesus, serving Jesus, that means putting your family in second place. So Anne-Marije, Marieke and Leonie: prepare yourself for 4 years of night after night without your husband, because yes, church work is more important than your family. And for your children: Dad has something more important to do than be home with you for the next 4 years.

No, that’s not what Jesus means. Jesus also knows the fifth commandment: show respect for your father and mother. The whole Bible breathes in a family culture. Good care for your partner, your parents, your children is an open door.
This has also come to us through the Bible. You may not separate parents and children. This right is so fundamental that a cabinet can fall over it.

Jesus got these words from the prophet Micah. With Micah and with Jesus it is about a choice. Who am I living for? What do I put first in my life?

When I was doing an internship to become a pastor, I learned this wise lesson from my internship supervisor:
Priority 1: your relationship with God
Priority 2: your family
Priority 3: Your work for God

This is a very good lesson for any pastor. How many children of pastors have suffered from the work for the Lord that their father did. And certainly in the time in which we live: work is one of the most important idols. There are plenty of jobs that ask you to put your work first. Always available, regularly working overtime. It is so important to put your work in the right place in the church.

This also applies to office bearers. Put God first, but put your family above your work for the church. Of course it is sometimes compromise and trade things against each other. But as an office bearer you are an example of wisdom, especially in this area.

And today, as a church, we happily do it together. The starting point is this text:
Ephesians 4:16
Each part contributes in its own way to the growth of the body, which thus builds itself up through love.
There are no volunteers or consumers in the church. Everyone contributes with his or her talent.
If everyone uses his or her talent for the Church, no one has to do too much. And then the work as an office bearer can be carried out with joy.

38Whoever does not take up his cross and follow me is not worthy of me. 39 Whoever tries to save his life will lose it, but whoever loses his life for my sake will save it.

Jesus does not ask us to work ourselves to death in our work for the Lord at the expense of yourself or your family. He does not ask for our work, but for our soul. Our life, our heart, our identity.

Let Jesus define who you are. A beloved child of God. Precious in God’s eyes. Called to be free. To serve God. To love God with all your heart, with all your soul, and with all your mind. In other words: with everything that is in you, with who you are, with everything you have.

And yes, if you pledge your heart to Jesus in this way, it can bring you into conflict with your family. It happened to Jesus himself. He got into a fight with his parents as a teenager because He wanted to be in Heavenly Father’s house. His brothers and sisters later came to pick Him up because they thought He had gone mad. Only after His resurrection did they believe in Him. Even his mother Mary could not always follow Him.

And now that we live in a time when a minority believes in Jesus, it can happen to us too. That your parents, brothers, sisters, children, your partner cannot follow you on your way behind Jesus. That can be complicated. Jesus does not ask us to break with all those people. But He does ask to be sharp. To put God first.

And Jesus asks a lot of us because He first gave us something valuable. As His disciples, we are messengers of the Good News, in word and deed. And that message of God’s Kingdom is valuable.
40Whoever receives you receives Me, and whoever receives Me receives Him who sent Me.

We are ambassadors of God’s Kingdom. We represent Jesus, we represent the Father. We are committed to a sacred mission. It’s not just a way of looking at life, a personal choice. It’s God’s mission.

Ambassadors are not people who defend their country with swords. Ambassadors represent their mother country in a foreign country. God’s Kingdom is within us. God dwells in us through His Spirit. Where we are is a piece of heaven on earth. Some of God’s Kingdom may already have gone before us where we are.

Much is given to us, and therefore much dedication is expected from us. Jesus himself gave up everything to serve us. He literally took up his cross, literally gave his life.
He calls us to life on that road. Free from all powers and forces in this world. For our identity, what makes our lives worth living, is determined by God’s love. In that freedom we may serve Him. On the road after Jesus. Amen.