bij Mattheüs 28:1-10, sermon in English below
Leerlingen van Jezus, gasten met ons,
Het is vroeg op de zondagmorgen. De zon komt net op. Maria uit Magdala en Maria uit Bethanië zijn op weg naar het graf van Jezus.
Donderdagavond waren de vrouwen met Jezus toen ze het Pesach maal vierden.
Vrijdagochtend stonden ze aan de voet van het kruis toen Jezus daar werd vernederd.
Vrijdagmiddag waren ze erbij toen de aarde donker werd, en Jezus zijn laatste woorden sprak: God mijn God, waarom hebt U mij verlaten. En de aarde beefde.
Vrijdagavond hadden ze nog bij het graf gezeten waar Jezus’ werd begraven.
En nu is het zondag. In drie dagen tijd is hun hele wereld door elkaar geschud.
Juist deze twee Maria’s hadden zo dichtbij Jezus gestaan. Bij Maria uit Magdala had Jezus zeven demonen uitgedreven. Ze was niet zichzelf geweest. Mentaal gesloopt door negatieve gedachten. Ze was zo kapot gemaakt door deze machten en krachten van het kwaad. Haar leven was tot een hel geworden.
Maar Jezus had met zijn hemelse licht de duisternis in haar verdreven. Hij had haar laten zien dat haar leven zin heeft. Ze was Hem zo dankbaar. Ze was hem overal gevolgd. Ze had op hem gesteund. En Hij op haar. Want ze had voor Hem en zijn leerlingen gezorgd. En nu, nu was haar Heer dood.
En Maria uit Bethanië. Met haar zus Martha en haar broer Lazarus was ze een warm thuis voor Jezus. Ze had meegemaakt dat Jezus haar broer Lazarus had teruggeroepen uit de dood. En toen Jezus bij hen thuis kwam eten, had ze aan zijn voeten gezeten om zijn leerling te zijn. Als vrouw tussen de mannen. En Jezus had haar gelijk gegeven. Haar een volwaardige plek gegeven tussen zijn mannelijke leerlingen.
Deze twee Maria’s, in het Hebreeuws Mirjam, waren dichtbij Jezus geweest, zoals die beroemde Mirjam dicht bij haar broer Mozes was gebleven.
Maar waar Mirjam ooit haar broertje Mozes had gered uit de dodelijke macht van de farao, hadden deze Mirjams alleen kunnen toekijken hoe Jezus stierf aan het kruis en werd begraven.
Maria en Maria komen aan bij het graf. Om te kijken, om te rouwen, om te treuren.
Terwijl ze daar zitten, bij het graf, begint de aarde te trillen. Want een engel daalt af uit de hemel. De scheiding tussen hemel en aarde wordt doorbroken. De engel rolt de steen voor het graf weg. En gaat erop zitten.
Hij lichtte op als een bliksem en zijn kleding was wit als sneeuw.
Een aardbeving, bliksem, sneeuw. De meest extreme natuurelementen zijn nodig om te beschrijven wat hier gebeurt. Het doet denken aan Mozes die God ontmoette op de berg Sinaï. Dit is wat er gebeurt als God op aarde komt. Als God een nieuw verbond sluit met zijn volk. Een nieuw begin maakt. Het is niet te beschrijven. Het meest in de buurt komen extreme natuurelementen: aardbeving, bliksem, sneeuw.
Waar God verschijnt, wordt alles nieuw. De bewakers beven van angst, zoals heel de aarde schudde. De bewakers zijn door Pilatus aangesteld om het graf te bewaken. Op verzoek van de tempelleiders, die bang waren dat de leerlingen Jezus’ lichaam uit het graf zouden halen, en zouden beweren dat Hij uit de dood was opgestaan.
Deze bewakers zijn in dienst van het kwaad. Van die foute tempelleiders, van de wrede Romeinse onderdrukker. Maar ze vluchten weg, het bolwerk valt om. Tegenover zoveel licht heeft de duisternis geen kans.
De engel heeft helemaal geen oog voor de bange bewakers. Hij heeft de vrouwen op het oog: Wees niet bang, jullie zoeken Jezus als de gekruisigde. Maar Hij is niet hier, Hij is opgestaan, zoals Hij heeft gezegd. Kijk maar op de plaats waar Hij lag.
En daar zit het wereldschokkende van dit verhaal. De gekruisigde is nu de opgestane Heer! Jezus dood aan het kruis leek te bevestigen wat er altijd gebeurt. Het kwaad heeft het laatste woord. Het goede delft het onderspit. Geweld wint van liefde. De machthebbers zijn sterker dan de zachte krachten. Het leven is zinloos.
Maar Jezus’ opstanding zet alles op zijn kop. De aarde trilt op haar grondvesten. De gekruisigde is getransformeerd tot de opgestane.
Dat verandert alles!
Dan heeft het goede het laatste woord. Het kwade zal verdwijnen. Liefde is sterker dan geweld. Laat de machthebbers maar brallen, de zachte krachten zullen triomferen. Hier wordt de wereldgeschiedenis ten goede gekeerd. Het leven, jou leven, mijn leven heeft zin. Het is geen eindeloze herhaling van toeval, van pech en geluk. Jezus leeft!
Vol angst en blijdschap gaan de Maria’s op weg om het grote goede nieuws te vertellen aan de andere leerlingen. En terwijl zij rennen komt, iemand hen tegemoet gewandeld. Hij spreekt: gegroet, Maria, wees blij!
De vrouwen werpen zich neer aan Jezus’ voeten en aanbidden Hem.
Daarmee is het Evangelie van Mattheüs rond. Aan het begin gaan wijzen op zoek naar de pasgeboren koning van de Joden om Hem te aanbidden. Hier knielen vrouwen neer om diezelfde koning te aanbidden. Maar nu het niet langer een kwetsbaar kind, maar de levende opgestane Heer. Met de tekenen van de kruisiging nog in zijn lijf.
En nog een keer zegt Jezus dan: wees niet bang. Ga op weg, vertel het door aan iedereen, te beginnen met de elf apostelen. Jezus zal zijn leerlingen er op uit zenden, vanuit Galilea waar ze ooit zijn begonnen. En Hij beloofd dan: Mij is gegeven alle macht op aarde, ga op weg, maar alle volken tot mijn leerlingen, door ze te dopen en alles te onderwijzen wat ik jullie heb geleerd. Ik ben met jullie, tot de voltooiing van de tijd.
Jezus is erbij. Hij heeft de dood overwonnen. Het kwaad is verslagen. Het goede heeft het laatste woord. De gekruisigde is de opgestane Heer over hemel en aarde. Hij is Immanuel: God met ons. Hij is koning op aarde zoals in de hemel.
Als dat waar is, dan is de beste plek aan zijn voeten. Om Hem te aanbidden, om van Hem te leren. Dan is een zinvol leven voor ons allemaal binnen handbereik. Ga net als de Maria’s Jezus volgen. Hij bevrijdt je uit de zinloosheid van het leven. Hij geeft je leven doel en zin. En wat er ook gebeurt: je hoeft niet bang te zijn. Jezus is met je. Met al zijn glorie en macht. Alle dagen. Amen.
Disciples of Jesus, guests with us,
It is early Sunday morning. The sun is just rising. Mary from Magdala and Mary from Bethany are on their way to the tomb of Jesus.
Thursday evening the women were with Jesus when they celebrated the Passover meal.
Friday morning they stood at the foot of the cross when Jesus was humbled there.
They were there on Friday afternoon when the earth grew dark, and Jesus spoke his last words: God my God, why have you forsaken me. And the earth shook.
On Friday evening they had been sitting at the tomb where Jesus was buried.
And now it’s Sunday. In three days their whole world has been shaken.
It was precisely these two Marys who had been so close to Jesus. Jesus cast out seven demons from Mary Magdalene. She hadn’t been herself. Mentally wrecked by negative thoughts. She was so broken by these powers and forces of evil. Her life had become hell.
But Jesus had dispelled the darkness within her with his heavenly light. He had shown her that her life has meaning. She was so grateful to Him. She had followed him everywhere. She had leaned on him. And He on her. For she had taken care of him and his disciples. And now, now her Lord was dead.
And Mary from Bethany. With her sister Martha and her brother Lazarus, she was a warm home for Jesus. She had witnessed Jesus calling her brother Lazarus back from the dead. And when Jesus came to their house to eat, she sat at his feet to be his disciple. As a woman among men. And Jesus had agreed with her. Gave her a full place among his male students.
These two Marys, Miriam in Hebrew, had been close to Jesus, as that famous Miriam had stayed close to her brother Moses.
But where Miriam had once saved her little brother Moses from the deadly power of Pharaoh, these Miriams could only have watched Jesus die on the cross and be buried.
Maria and Mary arrive at the tomb. To watch, to mourn, to grieve.
As they sit there, by the tomb, the earth begins to shake. For an angel descends from heaven. The separation between heaven and earth is broken. The angel rolls the stone away from the tomb. And sits on it.
He lit up like lightning and his clothes were white as snow.
An earthquake, lightning, snow. The most extreme natural elements are needed to describe what is happening here. It is reminiscent of Moses meeting God on Mount Sinai. This is what happens when God comes to earth. When God makes a new covenant with his people. Makes a new beginning. It is indescribable. The closest are extreme natural elements: earthquake, lightning, snow.
Where God appears, everything becomes new. The guards tremble in fear, as all the earth shook. The guards are appointed by Pilate to guard the tomb. At the request of the Temple leaders, who were afraid that the disciples would take Jesus’ body from the tomb and claim that He had risen from the dead.
These guards are in the service of evil. Of those erroneous temple leaders, of the cruel Roman oppressor. But they flee, the stronghold falls. Darkness has no chance against so much light.
The angel has no eye at all for the frightened guards. He has in mind the women: Do not be afraid, you seek Jesus as the crucified. But He’s not here, He’s risen, just as He said. Just look at the place where He lay.
And therein lies the earth-shattering part of this story. The crucified is now the risen Lord! Jesus’ death on the cross seemed to confirm what always happens. Evil has the last word. The good is defeated. Violence beats love. Those in power are stronger than the soft forces. Life is meaningless.
But Jesus’ resurrection turns everything upside down. The earth trembles on its foundations. The crucified has been transformed into the risen.
That changes everything!
Then the good has the last word. Evil will disappear. Love is stronger than violence. Let those in power roar, the soft powers will triumph. This is where world history is turned for the better. Life, your life, my life has meaning. It is not an endless repetition of chance, of bad luck and luck. Jesus lives!
Full of fear and joy, the Marys set off to tell the great good news to the other disciples. And as they run, someone walks towards them. He speaks: Hail Mary, be glad!
The women fall down at Jesus’ feet and worship Him.
This concludes the Gospel of Matthew. At the beginning, the wise men go in search of the newborn king of the Jews to worship Him. Here women kneel down to worship that same king. But now it is no longer a fragile child, but the living risen Lord. With the marks of the crucifixion still in his body.
And again Jesus says: don’t be afraid. Get going , spread the word to everyone, starting with the eleven apostles. Jesus will send his disciples out from Galilee where they once started. And then He promised: All power on earth has been given to Me, go your way, but all the nations to My disciples, baptizing them and teaching all that I have taught you. I am with you, until the completion of time.
Jesus is there. He has conquered death. Evil has been defeated. The good has the last word. The crucified is the risen Lord over heaven and earth. He is Immanuel: God with us. He is king on earth as in heaven.
If that’s true, then the best place is at his feet. To worship Him, to learn from Him. Then a meaningful life is within reach for all of us. Follow Jesus like the Marys. He frees you from the meaninglessness of life. He gives your life purpose and meaning. And whatever happens, you don’t have to be afraid. Jesus is with you. With all its glory and power. All days. Amen.