Delfgauw, 8 juni 2025
Voorganger Hanne Prins
Lezing Handelingen 2:1-13
Broeders en zusters, gemeente van Jezus Christus,
Vandaag vieren we Pinksteren.
Ik neem jullie mee in een stukje geschiedenis en hoe God vandaag de dag bezig is met het Pinksterverhaal.
We vieren Pinksteren.
Het feest van de uitstorting van de Heilige Geest, de verjaardag van de Kerk.
En dat terwijl de oorsprong van Pinksteren al ouder is dan de uitstorting van de geest. Pinksteren werd namelijk al lang en breed gevierd voordat de Heilige Geest werd uitgestort over de apostelen.
Het Griekse woord voor pinksteren, πεντηκοστη, pentecoste, pentecost in het Engels betekent 50e. Het was een feest dat gevierd werd 7 weken na het Joodse Pesachfeest, het wekenfeest of Sjavoeot.
In Jezus’ tijd vierden ze het Pinksterfeest met drie redenen en het werd groots en meeslepend gevierd.
Het Pinksterfeest was een groot festival in Jeruzalem met aandacht om te vieren.
- Feest te vieren omdat God een nieuwe oogst had gegeven en weer voorzien had in voedsel.
- Feest om het verbond te vieren.
- En feest om te vieren dat de mensen de Wet van God hadden gekregen.
Huizen waren goed versierd met bloemen, er was veel eten en er werd veel tijd gemaakt om de Tora te bestuderen.
En iedereen trok naar Jeruzalem om het wekenfeest gezamenlijk als volk te vieren.
Mensen uit alle volken waren in Jeruzalem samen om te vieren.
Parten, Meden, Elamieten, inwonders van Mesopotamië uit het oosten; Mensen uit Cappadocië, Pontus, Asia, Frygia, Pamfylia in het noorden; Inwoners van Egypte en Libië in het zuiden; En Rome in het westen.
Alle volkeren onder de hemel waren samen in Jeruzalem.
Het is dan ook niet toevallig dat op het moment dat er een grote groep mensen uit al die verschillende landen bij elkaar is. En dat ze met elkaar geconcentreerd bezig zijn met het bestuderen van de Tora en hun geestelijke antennes uit hebben staan. Dat dat moment wordt uitgekozen door God om iets van zichzelf te laten zien.
God komt, in de Heilige Geest, neer op aarde.
Op een manier die voor de Tora bestuderenden heel bekend was.
Zoals hij in de woestijn bij zijn volk aanwezig was in wind en vuur toen hij zijn wet aan zijn volk gaf, komt hij nu weer naar de aarde.
Als wind en vuur laat God zien dat hij zelf aanwezig is.
En alsof verschijnen niet genoeg is doet Hij nog een wonder.
Alle verschillende volken horen het evangelie in hun eigen moedertaal.
En niet omdat de Galileers zo goed geschoold waren.
Het is onderdeel van het wonder.
Met het taalwonder maakt God bewust verschillende dingen duidelijk, denk ik. God maakt met Pinksteren heel direct duidelijk wat zijn bedoeling is. Wat het doel is van het wonder wat zich met Pasen heeft voltrokken en wat nu, met
Pinksteren bekroond wordt.
De grote vernieuwing die de Geest brengt, is dat eenvoudige Galileeërs vrijmoedige predikers worden. Dit komt niet zomaar uit de lucht vallen, ze beginnen niet zomaar wat te roepen. Het komt na 40 dagen van gesprek met de opgestane Christus én 10 dagen van intens gebed in de kring van de leerlingen.
Er is een dynamiek ontstaan van spreken met en luisteren naar elkaar, spreken met en luisteren naar Jezus, naar de Heilige Geest.
Het was niet alleen maar luisteren en ja knikken in de dagen na Pasen. Het was bidden om wijsheid en elkaar scherp houden. Wat heeft dit wonder te betekenen, wat moeten we ermee? Hoe gaat de toekomst er voor ons uit zien.
Dit is niet een verkapte oproep aan jullie allemaal om zendeling te worden. Om eerst 40 dagen geschoold te worden en daarna hard te bidden en op weg te gaan. Het is eerder een reminder dat ons geloof een gesprek is.
Een gesprek met God en een gesprek met elkaar.
Biddend en delend.
Dat is waar de taal voor is uitgevonden. Om te kunnen communiceren, om een gesprek mogelijk te maken. En dat is waar God de taal ook voor gebruikt, om te communiceren.
De hele wereldgeschiedenis begint met God die spreekt en schept.
Dat blijft kenmerkend voor Zijn werk in de wereld.
In de Tora en de profeten nam God het woord.
God Openbaarde zichzelf aan Abraham door met hem te spreken en een verbond te sluiten.
Sprak hij Mozes toe om zijn volk te redden.
En bleef Hij profeten sturen om te communiceren met zijn volk.
Omdat hij betrokken wil zijn en ziels veel van de wereld houdt.
God is constant bezig met het communiceren van zijn boodschap naar de wereld:
“Mensen, jullie zijn verlost van dood en zonde. Mijn liefde en genade voor jullie is onvoorwaardelijk.”
En hij probeert dat te doen door de taal die hij het beste spreekt.
De taal van de liefde.
Door de apostelen te laten spreken in alle verschillende talen maakt God duidelijk dat het evangelie, het goede nieuws voor iedereen is. Het goede nieuws van Zijn genade is niet voor een exclusieve groep, speciaal geselecteerde mensen, het is voor iedereen.
Voor alle mensen die het horen willen (en ook voor de mensen die het niet horen willen).
Alle Parten en Meden, Elamieten en Mesopotamiers, de inwoners van Cappadocie, Asia, Frygia en Pamfylia, de Egyptenaren en Libiers, de Romeinen, Kretenzers en Arabieren horen het goede nieuws in hun eigen taal.
Waarom hoor je het in je eigen taal?
Omdat je eigen taal je raakt.
Een lied of een gedicht in het Engels, Frans of Duits kan je raken. Maar de juiste vertaling in je eigen moedertaal raakt je hart het meest.
Taal is fundamenteel voor ons denken en voelen en vormt de toegangsweg naar ons hart.
Probeer het maar eens om de komende 10 seconden niks met taal te doen.
Het is onmogelijk.
Taal is zo belangrijk, dat we er niet zonder kunnen.
Het bezit de kracht ons van gedachten te veranderen.
Dat is wat God wil doen met zijn evangelie, met zijn goede nieuws, met zijn taal.
Hij wil ons raken, onze harten raken en veranderen.
“Mensen, jullie zijn verlost van dood en zonde. Mijn liefde en genade voor jullie is onvoorwaardelijk.”
Het evangelie raakt je ten diepste, als het gesproken wordt in jouw taal.
En ik denk dat we taal in de breedste zin van het woord mogen opvatten. Een beetje zoals het wordt opgevat in het bekende boekje “De 5 talen van de liefde” van Gary Chapman.
Het boekje geeft een kort overzicht van hoe partners liefde delen en ervaren.
De 5 talen van de liefde zijn volgens Gary Chapman:
- Lieve woorden spreken.
- Samen tijd doorbrengen met aandacht voor elkaar.
- Cadeaus geven
- Iets doen voor een ander
- Aanraking
Van de 5 talen van de liefde is er maar een die gaat over het spreken van woorden.
De andere 4 gaan alle 4 over iets doen.
En ik denk dat het bij veel van ons zo is dat we niet alle 5 de talen van de liefde even goed spreken. Of dat we liever niet te veel praten maar vooral iets willen doen. Handen uit de mouwen.
En terwijl wij bezig zijn met het spreken van die taal, spreekt God door ons heen.
Zoals het voorbeeld wat Jorik deelde in de Kerkapp over de Koffieclub.
Een oudere ging daar graag heen. Om warm ontvangen te worden en een fijne tijd te hebben. Niet alleen voor de lekkere koffie maar om met aandacht samen tijd door te brengen. Ik denk dat daar, bij de Koffieclub iets duidelijk wordt van Gods taal, de liefde.
Dat God daar zijn taal spreekt.
Door te spreken in alle verschillende talen moedigt de Heilige Geest de apostelen ook aan om het evangelie aan iedereen te verkondigen.
Jezus heeft zijn evangelie in Judea en Galilea gedeeld.
Nu is het aan hen de taak om het te delen met de rest van de wereld.
Omdat een taal er is om te communiceren. Het doel van de taal is om gedeeld te worden.
Ik denk dat wij allemaal ons geraakt weten door God, ieder van ons op onze eigen manier.
En dat Gods taal ons allemaal aanraakt en dat we er allemaal door zijn verandert of we die nu precies kunnen omschrijven of dat het juist onbeschrijfelijk is.
Gods liefde heeft ons veranderd.
Nogmaals niet om jullie op te dringen alles neer te leggen en alleen maar over God te spreken.
Maar in ons doen en laten spreekt Gods geest.
Niet alleen onze woorden maar juist ook onze daden spreken over God.
En misschien wel belangrijker door ons spreekt de Geest van God.
De Geest is de nieuwe manier waarop God spreekt met Zijn wereld via woorden en antwoorden. Door de Geest gaat het Woord de wereld in. We zongen het net voor de preek:
Dus zeg en zing het voort, geef uit met gulle hand dit manna voor elk hart, dit voedsel voor elk land.
Deel het goede nieuws.
Niet schreeuwend op een plein of op de hoek van de straat.
Maar deel het in je eigen taal, de taal die jij het beste spreekt, een taal die bij jou past.
Dan zullen mensen de boodschap van God verstaan.
Want God blijft zijn boodschap onverstoorbaar door ons heen communiceren want hij wil dat iedereen weet dat Zijn liefde en genade voor iedereen onvoorwaardelijk is.
Amen.