Woensdag 6 juni organiseerde Kerk Delfgauw een feestelijke lunch voor wie wel een feestje kan gebruiken. Aanleiding was het vijftig jarig jubileum van het Kerkelijk Centrum Delfgauw. De motivatie om dit feest juist ook met deze mensen te vieren ligt in het letterlijk nemen van een uitspraak van Jezus.Hij heeft tweeduizend jaar geleden gezegd dat als je een feestje organiseert, je dan juist ook mensen moet uitnodigen die niet zo vaak een feestje te vieren hebben (zie Lucas 14:12-14).
Het werd echt een mooi feestje. Met veertig gasten was het feestje helemaal volgeboekt. Een derde van de gasten hadden we nog nooit in de kerk gezien, een derde was betrokken bij de kerk maar behoorde wel tot de doelgroep, en een derde bestond uit vrijwilligers en mensen die iemand hadden uitgenodigd die wel een feestje kon gebruiken.
Het was een hele feestelijke middag! Ongetwijfeld gaan we als Kerk Delfgauw vaker dit soort feestjes organiseren.
Met dank aan Verhage Delfgauw voor het spontaan aanbieden van snacks en voor IJssalon de Lelie uit Delft voor het beschikbaar stellen van de ijskar.
De ’toespraak’ van diaken Irinda tijdens de lunch, lees je hieronder:
Welkom, welkom op mijn 50e verjaardag. Fijn dat u naar mij toe gekomen bent.
Ongetwijfeld kende u mij al; mij; het kerkgebouw. Maar wat leuk dat u vandaag hier bent nu ik deze week 50 jaar oud, of liever 50 jaar jong geworden ben.
U bent hier gekomen omdat u wel behoefte heeft aan een feestje. Dat komt uit, want een gebouw als ik hou erg van een feestje. Misschien verbaast u dat; een kerkgebouw –dat houd van een feestje?
Is een kerk gebouw geen statig en vooral serieus gebouw? Soms ook wel, maar een kerkgebouw is vooral een feestelijke en gastvrije plek. Maar laat mij u wat vertellen over mijn leven als kerkgebouw.
Ik ben gebouwd in 1968. Sommige van u zullen dat jaar, of die jaren nog herkennen. Sommige van u zaten nog in de luiers en van het bestaan van sommigen van ons was nog geen sprake. Delfgauw zag er toen heel anders uit dan nu. Delfgauw was een klein dorp met boerderijen en tuinders. Bijna geen auto’s, veel land, nog geen kleuren televisie en het dorp had ongeveer 550 inwoners.
De samenleving was toen ook anders; volwassenen werden aangesproken met U, de dominee droeg een zwart pak, kinderen speelden buiten, op woensdag aten we gehakt en inderdaad; als men in het kerkgebouw kwam (en voor veel mensen was dat verplichte kost) was men heel netjes, nogal keurig.
De jaren vlogen voorbij en Delfgauw veranderde. Ook ik als kerkgebouw veranderde mee. Ik zag mensen komen en gaan. Kinderen die hier kwamen naar de zondagsschool, die later als tiener stonden te zoenen achter het gebouw. Ik zag ze wel. Ze kwamen jaren later weer terug omdat ze gingen trouwen. Ze kregen kinderen en lieten die dopen. En ook die kinderen gingen naar de zondagsschool en zo is het rondje weer rond. Ja, ik heb veel gezien.
Ik zag mooie dingen, mooie mensen, feestelijke bijeenkomsten. Pasen, kerst & pinksteren. Maar ik zag ook een andere kant. Mensen werden oud of ziek. En konden niet meer komen, ze werden eenzaam en overleden. En niet alleen oudere mensen overlijden, ook jonge mensen zijn vanuit dit gebouw begraven. Ja, in dit gebouw is ook veel verdriet geweest. Om ziekte, om tegenslag, om sterven. Maar er was ook verdriet wat mensen, wat de kerk elkaar aandeed. Elkaar niet begrijpen, elkaar veroordelen, en elkaar niet vergeven. Ik heb mensen teleurgesteld zien worden, gekwetst. En dat doet mij pijn.
Tegenwoordig leid ik een drukbezocht leven. Een aantal jaar geleden kreeg ik een heuse facelift zodat ik klaar was voor de moderne tijd. Met nieuwe zalen, een nieuw entree en meer ruimte voor ontmoeting. Want niet alleen op zondag komen we hier bij elkaar. Ook op doordeweekse dagen zijn er activiteiten; voor de jeugd, de koffieclub op dinsdag, gebed, koorrepetities en vergaderingen en nog veel meer. Ik wordt verhuurd; voor bruiloften en partijen, voor uitvaarten en cursussen. Veel mensen komen hier over de vloer die niet perse lid zijn van deze gemeente.
En dat is juist wat ik graag wil; want kerk zijn is meer dan een boodschap op zondag; al is dat ons cruciale onderdeel. Kerk zijn is meer dan een gebouw; Kerk dat ben je met elkaar. Kerk zijn is verbinding zoeken en omzien naar elkaar, zoals God ons zoekt en verbinding met ons wil.
Kerk zijn is elkaar steunen en helpen als het niet zo lekker gaat; als je je eenzaam voelt. Maar kerk zijn is ook waar we feest vieren; samen eten en zoeken naar ontmoeting en naar het mooie in elkaar. Kerk zijn is en plek waar je, als de deur openstaat gewoon even naar binnen kan lopen. Omdat je hier welkom bent: je mag hier jezelf zijn.
Namens kerk delfgauw, namens alle mensen die deze gemeente vormgeven en bovenal namens onze liefdevolle God heet ik u van harte welkom, wens ik u een smakelijk eten en een hele gezellige middag.