bij Johannes 2:1-11
Beste bruiloftsgasten,
Heb jij ook zo’n moeder die zich overal mee bemoeit?
Heb je je huiswerk al af? Nee mam, dat doe ik vanavond.
Heb je je kamer al opgeruimd? Nee mam, dat doe ik als het juiste moment is gekomen.
Of ook zo erg. Dat ze iets vraagt, maar dan heel indirect. Dus niet: wil je de afwas even in de vaatwasser zetten, zoals je had beloofd. Maar: Goh, volgens mij zie ik schimmel in de pan groeien. Super irritant. Zo’n moeder die zich overal mee bemoeit.
En die bemoei moeders van jullie zijn nu misschien ook nog jullie juf. O, jullie hebben het echt heel zwaar.
En jullie moeders ook.
Jezus had ook zo’n bemoei moeder. Jezus was met zijn moeder en zijn vrienden op een feestje. Een bruiloftsfeestje in Kana, het buurdorp van Nazaret, waar Jezus woonde. En een bruiloftsfeest ging in die tijd echt heel anders dan bij ons. Niet één dag, maar wel een dag of zeven. En je nodigde niet alleen familie en vrienden uit, maar het hele dorp. Het koste dan ook klauwen met geld om zo’n feestje te houden.
Het was wel belangrijk dat zo’n feest goed was georganiseerd. En een van de belangrijkste dingen was dat je zorgde dat er genoeg wijn was. Er was nog geen supermarkt vol met pakken sap. Er waren eigenlijk twee keuzes: wijn of water. En de wijn werd ook altijd flink verdund met water.
Maar als dan de wijn op is, is het eigenlijk alsof bij ons het sap, het bier, de koffie, de thee de limonade en de wijn op is. Als de wijn op is, is er alleen nog water.
En als dat gebeurt, sta je als familie van het bruidspaar flink voor schut. De mensen zullen zeggen: wat een armoedzaaiers, ze hadden te weinig geld om genoeg wijn te kopen. Of ze zullen zeggen: de wijn was op op de bruiloft, nou dat huwelijk zal vast erg ongelukkig worden.
Het feest dreigt te eindigen in een grote ramp. Tijd voor de moeder van Jezus, Maria, om zich er mee te bemoeien. Misschien waren zij ook wel familie van het bruidspaar.
‘Jezus, de wijn is op. En jij hebt al je vrienden meegenomen. Jullie hadden wel wat meer cadeaus mee kunnen brengen, een flesje wijn of zo. Kijk nou: je vrienden drinken wel mee, maar ze dragen niks bij. Doe eens iets!’
Maar Jezus zegt: ‘mens, bemoei je je er niet mee! Ik bepaal zelf wel wanneer ik iets ga doen’. Misschien was Jezus het bemoeien van zijn moeder zat. Maar misschien is er toch iets anders aan de hand.
Maria heeft in ieder geval nog vertrouwen in een goede afloop door Jezus. Ze zegt tegen de bedienden: ‘Als Hij jullie iets zegt, doe het dan.’ Ze kan het niet nalaten om zich daar nog even mee te bemoeien.
En dan komt Jezus in actie. Hij zegt tegen de bedienden: ‘Vul de wasbakken met water.’ En dat doen ze.
Maar ja, water. Daar kun je geen feestje op bouwen. Wat stelt water nou voor? Dat water staat voor de gebrokenheid die we in ons leven ervaren. Eigenlijk alle goede dingen in het leven, zijn ook wel eens stuk.
We zoeken recht, maar doen vaak mee aan onrecht.
We zoeken liefde, maar onze relaties gaan stuk of raken beschadigt.
We zoeken naar spiritualiteit, maar vereren vaak afgoden.
We zoeken naar schoonheid, maar nemen vaak genoeg met lelijkheid.
We zoeken naar vrijheid, toch laten we ons slaaf maken van van alles en nog wat.
We zoeken naar waarheid, en toch gaat het nepnieuws rond.
We zoeken naar goede machthebbers, maar weten dat het voor mensen moeilijk is om goed om te gaan met macht.
En het valt niet mee om het goede te zoeken en te doen, als we allemaal thuis opgesloten zitten. Die bemoei moeders die werken op onze zenuwen. De kinderen maken herrie precies tijdens een belangrijk online overleg. Het is eenzaam, onzeker. In deze tijd is het leven vaak helemaal niet leuk.
Soms hoor je mensen zeggen: ‘Het leven is een feest, je hoeft alleen zelf de slingers op te hangen.‘ Nou het leven is heel vaak helemaal geen feest. Je kunt wel doen alsof het altijd maar leuk moet zijn. Maar soms is het gewoon niet leuk. Dat is het water van dit leven.
Dan is de wijnbeker, de beker van het feest leeg.
Maar met Jezus verandert er iets. Jezus vraagt je om uit een ander vaatje te tappen. Om te doen wat Hij zegt: ‘Doe het water in die bak. Haal er wat uit en breng het naar de ceremoniemeester.’
Zou dat werken, doen wat Jezus zegt. Zou het water van ons gewone leven dan kunnen veranderen in wijn? Wat kan het nou uitmaken om met Jezus te leven.
Leven met Jezus is niet persé leuker. Op zondag een livestream kijken, elke dag bidden, lezen in de Bijbel. Dat kan soms wel heel mooi zijn, maar dat doe je niet omdat je het leuk vindt. Ik heb er ook niet elke dag zin in.
Maar leven met Jezus is wel heel uitdagend. Als je met Jezus leeft, krijgt je leven een doel. Je leeft niet meer voor jezelf, voor wat je kunt bereiken, voor je gezin, voor je ouders. Je doel wordt mee te doen in Gods missie. En die missie is om de hemel en aarde samen te brengen. Om alle mensen één te maken en thuis te brengen in Gods nieuwe wereld.
Je leven wordt dan onderdeel van een feest. Het feest van Gods nieuwe wereld. Als Jezus het water in wijn verandert op het bruiloftsfeest in Kana, dan is dat een teken. Een teken van dat de hemel op aarde komt. En in de hemel is het altijd feest, de slingers hangen er al. De hemel is de werkelijkheid waarin God de baas is. Daar is geen pijn en verdriet, geen dood, daar wordt niemand gepest, daar hoef je je niet te schamen. Daar kun je echt zijn wie je bent.
En die hemelse werkelijkheid, komt met Jezus ons leven binnen. Jezus verandert het water van ons gewone leven in de feestwijn van Gods nieuwe wereld. Als je leeft met Jezus kun je proeven van Gods goedheid. Van zijn grote liefde. Van de overvloed die Hij je geeft. Van al het goede van zijn Koninkrijk.
Soms proef je daar nu al wat van. Zie je een teken. Dan wordt iemand die ziek is weer beter. Dan vinden een vader en moeder in een saai huwelijk toch de liefde weer terug. Water in wijnbeker doen. Dan wordt een kind goed geholpen zodat ze weer verder kan groeien op school. Dan is de hemel op aarde. Dan kun je proeven dat water in wijn verandert.
Maar soms merk je daar niks van. Dan kun je vasthouden aan het geloof dat Jezus ooit als bruidegom op deze aarde terugkomt. Dan zijn wij zijn bruid. En dan neemt Hij ons mee naar het grote bruiloftsfeest, dat de hemel op aarde komt. Dan komt alles goed.
Dat geloven is geen trucje om het leven leuk te maken. Dat is vasthouden en vertrouwen dat God van ons houdt. Dat wij zijn bruid zijn.
Kijk maar. Zie je wat er gebeurd is met het water? Steffie en Pepijn, willen jullie even proeven? Cameraswitch naar beeld voor de kansel
Bij mij was het een trucje. Kleurstof uit binnenzak halen. Maar bij Jezus is het geen trucje. Als Jezus je leven binnenkomt wordt je leven echt anders. Dan verandert het water van het gewone leven in de feestwijn van Gods nieuwe wereld. Amen.