sermon in English below
Familiegeschiedenis
Lezing 1 Genesis 37
1-2Nu volgt het verhaal over Jakob en zijn familie. Jakob was gaan wonen in het land Kanaän, net als zijn vader. Zijn zoon Jozef was zeventien jaar. Hij hielp vaak zijn broers als ze op de schapen en de geiten pasten. Jozef was een zoon van Rachel, en zijn broers waren zonen van Jakobs vrouwen Bilha en Zilpa.
Preek 1
Jozef, welkom
Vraag hoe vergeving een rol heeft gespeeld in jouw leven
Wie waren je ouders?
Mijn vader was Jacob, je weet wel die van Jacob en Esau. Mijn moeder was Rachel, maar ik heb ook een stiefmoeder Lea. Mijn vader had meerdere vrouwen. Die heette Bilha en Zilpa
Zijn vader, mijn opa dus, was Izaäk. Die is getrouwd met Rebecca, mijn Oma.
Izaäk was die jongen die bijna geofferd werd door zijn vader. Abraham heette die en zijn vrouw is was Sara
Vader Jakob kwam zelf ook uit een ingewikkeld gezin, heb ik wel eens begrepen. Zie deze foto.
Mijn vader had ruzie met zijn broer Ezau om het eerst geboorte recht, zeg maar de erfenis. Ze hadden vrede gesloten, maar het was eigenlijk nooit goed gekomen.
Familie ruzies werken vaak door. Jouw vaders naam Jakob betekent bedrieger. Die naam heeft hij ook wel waargemaakt. Werkte weer door in jouw thuissituatie. En die was al best complex. Kijk maar eens naar deze stampboom. Jouw vader had dus vier vrouwen. Hoe was dat voor jou?
Altijd ruzie tussen de moeders. Vader kon daar ook niet goed mee omgaan.
Vader hield meer van mijn moeder Rachel, dan van mijn stiefmoeder Lea. En dus ook meer van haar kinderen, van mij en Benjamin. [Dat was een vraag van Bram] Mijn halfbroers, de kinderen van Lea, Bilha en Zilpa waren daardoor jaloers.
Wat niet zo gek is als je zo wordt opgevoed. Maar jou vader heeft dus eigenlijk ook nooit een goed beeld gehad van hoe het dan wel zou moeten.
Klopt
Belangrijke les bij ruzie en vergeving: hoe we reageren, komt voort uit hoe we zelf zijn opgevoed. Hoe we communiceren, met conflicten omgaan, vertrouwen hebben anderen, vertrouwen in onszelf. Dat komt voor uit onze opvoeding. Dat geeft misschien wat meer begrip voor jezelf, en voor anderen. Je reageert zelf hetzelfde als je ouders, of juist het tegenovergestelde, een overreactie. Vergeving is een manier om uit zo’n negatieve spiraal te komen.
Trauma
Lied HH57:1,2,3 nieuw
Lezing 2 Genesis 37 (BGT)
2Als er slechte dingen over de broers gezegd werden, vertelde Jozef dat steeds door aan hun vader.
3Jozef was geboren toen Jakob al oud was. Daarom hield Jakob meer van hem dan van zijn andere zonen. Hij maakte voor hem een prachtige jas met allerlei mooie kleuren. 4De broers merkten wel dat hun vader het meest van Jozef hield. Daarom hadden ze een hekel aan Jozef. Ze praatten nooit met hem.
12Op een keer waren de broers van Jozef met de schapen en de geiten naar de stad Sichem gegaan. 13-14Toen zei Jakob tegen Jozef: ‘Je broers zijn met de kudde naar Sichem. Ga eens naar hen toe en vraag hoe het met hen gaat. Kijk ook of het goed gaat met de dieren. En kom dat dan aan mij vertellen.’ Jozef zei: ‘Dat is goed.’
18De broers zagen Jozef al in de verte aankomen. Voordat hij bij hen was, bedachten ze een plan om hem te doden. 19Ze zeiden tegen elkaar: ‘Kijk, daar heb je die dromer! 20Kom, laten we hem vermoorden en in een put gooien. Dan zeggen we dat hij opgegeten is door een roofdier. Dan zullen we wel eens zien of zijn dromen uitkomen!’
23-24Toen Jozef bij zijn broers kwam, grepen ze hem vast. Ze trokken zijn mooie gekleurde jas uit en ze gooiden hem in een put. Het was een waterput, maar er stond geen water in. 25Daarna gingen ze zitten eten.
Opeens zagen de broers een groep mannen aankomen. Het waren handelaars. Ze kwamen uit Gilead en ze waren op weg naar Egypte. Ze hadden kamelen bij zich met dure kruiden en geurige olie.
26Toen zei Juda tegen zijn broers: ‘We kunnen Jozef wel vermoorden en alle sporen laten verdwijnen, maar wat hebben we daaraan? 27We kunnen hem beter verkopen aan die handelaars. Dan hoeven we hem niet te doden. Hij is toch onze eigen broer.’
De broers waren het met Juda eens. 28En toen de handelaars met de kamelen voorbijkwamen, trokken de broers Jozef uit de put. Ze verkochten hem voor 20 zilverstukken. De handelaars namen Jozef mee naar Egypte.
Preek 2
Verkocht door je eigen broers. Dat is nogal wat.
Ja dat was echt een dieptepunt. Ik was echt heel boos op ze.
Het is trouwens best koud hier.
Ja, er zijn niet zoveel mensen, dus de verwarming staat niet zo hoog. Maar anders doe je je jas even aan.
Ja, goed idee. [trekt zijn multicolor jas aan] Deze jas heb ik nog van mijn vader gekregen…
Maar dat was niet de enige rampspoed. We lezen in de Bijbel dat je in Egypte slaaf werd van Potifar. En dat zijn vrouw je vals beschuldigde van een #metoo misdrijf.
Dus kwam je terecht in de gevangenis. Je hielp de schenker om eruit te komen. Maar vervolgens werd je weer vergeten. Eigenlijk een drie trauma’s: de put, onterecht in de gevangenis, en daar helemaal vergeten.
Ja zeker, en dan vergeet je nog dat ik bij Potifar als slaaf moest werken. In het begin was dat vreselijk… later was dat wel OK, maar dan van het één op het andere moment lig je onschuldig gevangen in de cel van de farao.
Maar goed, toen ik de dromen van de schenker, de bakker en de farao had uitgelegd, veranderde alles…
Dromen??
JA die van de farao ging over de komende 7 vette en 7 magere jaren… Daar had ik een goed plan voor. Eigenlijk vrij simpel, gewoon sparen in de vette jaren, dan heb je wat over voor de magere jaren. Dat vertelde ik aan de Farao.
Omkering
Lied HH57:4
Lezing 3 Genesis 41
37De farao en zijn dienaren vonden dat Jozef een goed plan had. 38De farao zei tegen zijn dienaren: ‘De geest van God is in deze man. Nergens zullen we iemand vinden zoals hij.’
39Toen zei de farao tegen Jozef: ‘God heeft ervoor gezorgd dat je dit allemaal weet. Niemand is zo wijs en verstandig als jij. 40Daarom krijg jij de leiding over mijn paleis en over mijn volk. Iedereen zal doen wat jij wilt. Ik zal de enige zijn die meer macht heeft dan jij. 41Ik geef je de leiding over heel Egypte.’
42Toen deed de farao zijn koninklijke ring af. Hij deed hem aan Jozefs hand. Hij gaf Jozef ook mooie kleren, en hij hing hem een gouden ketting om. 43Daarna liet hij Jozef rondrijden in één van de mooiste wagens van het land. Voor de wagen liepen dienaren. Die riepen tegen de mensen: ‘Buigen! Buigen!’
Zo kreeg Jozef de leiding over heel Egypte. 44De farao zei: ‘Ik ben de farao. Maar iedereen in Egypte heeft jouw toestemming nodig om iets te doen.’
Jozef was dertig jaar oud toen hij in dienst kwam van de farao.
Preek 3
Dat moet wel de meest bijzondere dag uit je leven zijn geweest: van een misdadiger in de gevangenis van de farao werd je de op een na belangrijkste man van Egypte.
Dat kan je wel zeggen… Dat is al de tweede keer dat op één dag mijn leven drastisch veranderde. Maar ik kan je zeggen: het went niet hoor.
Wraak?
Lied HH57:5
Lezing 4 Genesis 42
1Jakob hoorde dat er in Egypte graan was. Hij zei tegen zijn zonen: ‘Waarom doen jullie niets? 2Ik heb gehoord dat er in Egypte graan is. Ga erheen en koop graan voor ons, zodat we niet sterven van de honger.’
3Toen vertrokken de tien broers van Jozef naar Egypte. 4Maar de jongste broer Benjamin mocht niet mee. Want Jakob was bang dat er iets met hem zou gebeuren. 5Tegelijk met Jakobs zonen gingen er nog veel meer mensen op weg om graan te kopen. Want in het hele land Kanaän was hongersnood.
6Jozef had de leiding in Egypte. Bij hem moest iedereen graan kopen. Toen zijn broers bij hem kwamen, maakten ze een diepe buiging voor hem. 7-8Jozef herkende zijn broers meteen toen hij ze zag. Maar hij deed alsof ze vreemden waren. Hij vroeg streng: ‘Waar komen jullie vandaan?’ De broers herkenden Jozef niet. Ze zeiden: ‘Uit Kanaän. We komen graan kopen.’
9Jozef dacht aan wat hij vroeger over zijn broers gedroomd had. Hij zei: ‘Jullie zijn spionnen! Jullie komen kijken waar je Egypte kunt aanvallen.’ 10De broers zeiden: ‘Nee, heer! We komen alleen maar graan kopen. 11We zijn allemaal broers van elkaar. We zijn eerlijke mensen, geen spionnen.’
12‘Dat geloof ik niet,’ zei Jozef. ‘Jullie komen kijken waar je het land kunt aanvallen.’ 13Toen zeiden de broers: ‘We waren thuis met twaalf broers. Maar de jongste is bij onze vader in Kanaän gebleven en één broer leeft niet meer.’
14Maar Jozef zei: ‘Ik denk nog steeds dat jullie spionnen zijn. 15Maar we zullen zien of jullie de waarheid spreken. Eerst moet jullie jongste broer naar Egypte komen en pas dan mogen jullie weg. Dat is zo zeker als de farao leeft! 16Stuur één van jullie naar huis om jullie broer te halen. De anderen blijven hier in de gevangenis. Zo zal ik te weten komen of jullie de waarheid spreken. Anders zijn jullie spionnen. Zo zeker als de farao leeft!’ 17Daarna liet Jozef hen drie dagen in de gevangenis opsluiten.
18Op de derde dag zei Jozef tegen zijn broers: ‘Als jullie doen wat ik gezegd heb, laat ik jullie leven. Want ik heb eerbied voor God. 19Maar één van jullie blijft hier in de gevangenis. De anderen mogen naar huis met graan voor de familie. 20Als jullie de waarheid spreken, kom dan terug met je jongste broer. Dan geloof ik jullie. Dan zullen jullie blijven leven.’
De broers beloofden dat ze terug zouden komen met Benjamin. 21Ze zeiden tegen elkaar: ‘Dit is onze straf voor wat we vroeger met onze broer gedaan hebben. Hij was bang en smeekte om medelijden. Maar wij hebben niet naar hem geluisterd. Daarom zitten we nu in de ellende.’ 22Ruben zei: ‘Ik zei nog dat we hem geen kwaad moesten doen! Maar jullie wilden niet luisteren. Nu worden we voor zijn dood gestraft.’
23De broers wisten niet dat Jozef hen in hun eigen taal kon verstaan. Want wat ze tegen Jozef zeiden, werd steeds door iemand in het Egyptisch vertaald. Maar Jozef had alles gehoord. 24Hij liep even weg, want hij moest huilen. Toen hij terugkwam, praatte hij verder met hen. Daarna liet hij Simeon naar de gevangenis brengen.
Wat ging er in je om toen je je broers herkende?
Van alles tegelijk, even speelt je hele leven als een film aan je voorbij. In eerste instantie was ik blij ze te zien, maar ook vreselijk kwaad. Uiteindelijk hebben ze mij in die put gegooid en verkocht Maar God heeft mij daarmee ook veel mooie dingen gegeven. Het was dus echt heel dubbel. Kijk, vroeger was ik misschien best een verwend ventje. Misschien zelfs wel irritant. Maar om mij dan maar te verkopen aan de eerste de beste voorbijganger… dat zit wel diep.
Wat mij opvalt is dat je broers jouw maatregelen koppelen aan een ‘straf van God’
Vers 21: dit is onze straf. Was dit jouw wraak? Wilde je ze testen?
… Weet je, het verbaasde mij ook. Het was toen ruim 20 jaar geleden dat ze mij in de put gooide. . [Er zat trouwens geen water in de put; Dat was een vraag van Evelien] Maar nu zit het hun tegen en dan is dát het eerste waar ze aan denken. Het zit bij hun dus ook wel diep.
Maar op jouw vraag over wraak: zo zit ik niet echt in elkaar, maar zomaar het verleden achter je laten… Dat kon ik ook weer niet. Dus ja, ik wilde ze wel een lesje leren.
De broers (half broers!) gaan naar huis. Ze komen nog een keer, maar nu met Benjamin. Dat was voor jou een heftig moment, je kleine broertje. Maar dan doe je het nog een keer. Je stopt je zilveren beker in Benjamins reistas. Hij wordt gevonden. Benjamin is schuldig. En dan stapt Juda (44:18) naar voren om de straf van Benjamin te dragen. Was toen de tijd rijp voor verzoening?
Ja eigenlijk wel. Naar wat ze mij hebben aangedaan vraag je je af: hoe gaan ze dan onderling met elkaar om? Wat is een familieband waard? Het liet mij in ieder geval zien dat ze voor elkaar opkomen
Verzoening
Lied HH47 Familie =Psalm 133
Lezing 5 Genesis 45
1Jozef kon zich niet langer inhouden. Hij stuurde alle Egyptenaren die bij hem waren, weg. Toen hij alleen was met zijn broers, vertelde hij wie hij was. 2Hij begon te huilen. Hij huilde zo hard dat de dienaren buiten het hoorden. En ook in het paleis van de farao was het te horen.
3Jozef zei tegen zijn broers: ‘Ik ben Jozef! Leeft mijn vader nog?’ Maar de broers zeiden niets, want ze waren vreselijk geschrokken.
4‘Kom toch dichterbij!’ zei Jozef. Dat deden ze. Toen zei hij: ‘Ik ben Jozef! Ik ben de broer die jullie verkocht hebben. Daarna ben ik naar Egypte gebracht. 5Maar jullie hoeven niet bang te zijn. En jullie moeten ook niet boos op jezelf zijn, omdat jullie mij verkocht hebben. Want God heeft mij hierheen gestuurd. Hij heeft mij eerder dan jullie hierheen gestuurd om jullie leven te redden.
6Er is nu al twee jaar hongersnood. En er zal nog vijf jaar geen koren op het land groeien. 7Daarom heeft God mij eerder dan jullie hierheen gestuurd. Zo kan ik zorgen dat jullie blijven leven. Zo kunnen er veel mensen gered worden. 8Ik ben dus niet door jullie hierheen gestuurd, maar door God. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik nu de belangrijkste raadgever van de farao ben. Ik heb de leiding over het paleis, en over heel Egypte.’
Preek 5
In het kwaad van je broers had God een plan. Heb je dat altijd zo beleeft?
…Dat God een plan met mij en met ons had, was overduidelijk en heb ik altijd zo gevoeld. Maar dat het zó zou lopen…. Als ik terugkijk kan ik er om lachen, maar het was bij tijd en wijlen behoorlijk uitzichtloos…
Verzoening heeft tijd nodig. Eerst vergeving, acceptatie van vergeving, dan verzoening. Groeien van het vertrouwen.
Twijfel
Lezing 6 Genesis 50
14Na de begrafenis [van Jakob] ging Jozef terug naar Egypte, samen met zijn broers en iedereen die erbij geweest was.
15De broers van Jozef werden bang, nu hun vader er niet meer was. Ze zeiden: ‘Jozef is misschien nog kwaad op ons. Hij zal ons misschien straffen omdat we hem zo slecht behandeld hebben.’
16-17Daarom stuurden ze dit bericht naar Jozef: ‘We moeten van onze vader vragen of je ons wilt vergeven. Dat heeft hij voor zijn dood gezegd. We hebben je erg slecht behandeld en je veel kwaad gedaan. Maar onze vader wil dat je ons vergeeft. Want ook wij dienen de God van onze vader.’ Toen Jozef dat hoorde, moest hij huilen.
18Daarna gingen de broers zelf naar Jozef toe. Ze knielden voor hem en zeiden: ‘We zullen je slaven worden.’ 19Maar Jozef zei: ‘Waarom zijn jullie zo bang? Ik ben God niet. 20Jullie hebben mij heel slecht behandeld, maar God heeft het goedgemaakt. Hij heeft ervoor gezorgd dat een heel volk kon blijven leven. 21Wees niet bang. Ik zal voor jullie en voor jullie kinderen zorgen.’ Zo stelde hij hen gerust met vriendelijke woorden.
Preek 6
Wat deed het met je, dat je broers hiermee kwamen?
…Nou, hij las het net voor…. Het ontroerde mij volledig. En eigenlijk snapte ik het ook niet, ik had hun toch al laten zien dat ik niet boos was, of op wraak uit was. Ik heb ze naar Egypte gehaald, van voedsel voorzien, een plek om te wonen. Alles wat ze nodig hadden.
Ik ging aan mezelf twijfelen. Blijkbaar ligt vergeving aan twee kanten
Ik vind het eigenlijk wel opmerkelijk dat dit verhaal in de Bijbel staat. Je zou verwachten dat een boek afloopt met ‘eind goed al goed’. Jozef en zijn broers zijn verzoend. Maar zo simpel is het niet.
Nee dat is wel duidelijk. En wat vind jij daarvan?
Ik vind het eigenlijk wel mooi. Dat de Bijbel zo eerlijk is over vergeving en verzoening.
Lijkt voor mensen niet haalbaar. Maar God is blijven werken door de familie van Abraham, Izaäk en Jakob. Ook al maakten ze telkens weer ruzie. Ook al bleven ze falen. God vergaf hen telkens opnieuw. God vergeeft ons telkens opnieuw en blijft ons trouw. En daarom kunnen wij ook elkaar vergeven. Niet omdat wij daar zo goed in zijn. Maar omdat we telkens weer opkijken naar Gods liefde, Gods bewogenheid, Gods vergeving, Gods trouw.
Family history
Lecture 1 Genesis 37
1-2 Now follows the story of Jacob and his family. Jacob had gone to live in the land of Canaan, just like his father. His son Joseph was seventeen years old. He often helped his brothers when they looked after the sheep and the goats. Joseph was the son of Rachel, and his brothers were the sons of Jacob’s wives Bilhah and Zilpah.
Sermon 1
Joseph, welcome
Ask how forgiveness has played a role in your life
Who were your parents?
My father was Jacob, you know Jacob and Esau’s. My mother was Rachel, but I also have a stepmother Leah. My father had several wives. His name was Bilhah and Zilpah
His father, my grandfather, was Isaac. She is married to Rebecca, my Grandma.
Isaac was that boy who was almost sacrificed by his father. His name was Abraham and his wife was Sarah
Father Jacob himself came from a complicated family, I have sometimes understood. See this picture.
My father had a fight with his brother Esau about the first birth right, say the inheritance. They had made peace, but it had never really worked out.
Family fights often continue. Your father’s name Jacob means deceiver. He also lived up to that name. Worked through in your home situation again. And that was already quite complex. Just look at this stamp tree. So your father had four wives. How was that for you?
Always arguing between the mothers. Father could not handle that well either.
Father loved my mother Rachel more than my stepmother Leah. And so also more of her children, from me and Benjamin. [That was a question from Bram] My half brothers, the children of Leah, Bilhah and Zilpah were jealous because of this.
Which is not surprising if you are raised like that. But your father never really had a good idea of ??how it should be done.
That’s right
Important lesson in arguing and forgiveness: How we respond stems from how we ourselves were raised. How we communicate, deal with conflict, trust others, trust ourselves. That comes from our upbringing. That may give you a little more understanding for yourself and for others. You react the same as your parents, or the opposite, an overreaction. Forgiveness is a way to get out of such a negative spiral.
Trauma
Song HH57: 1,2,3 new
Lecture 2 Genesis 37 (NIV)
2When bad things were said about the brothers, Joseph kept telling their father.
3Joseph was born when Jacob was old. That is why Jacob loved him more than his other sons. He made a beautiful coat for him in all kinds of beautiful colors. 4The brothers noticed that their father loved Joseph the most. That’s why they hated Joseph. They never talked to him.
12On one time Joseph’s brothers went with the sheep and the goats to the city of Shechem. 13-14 Then Jacob said to Joseph, “Your brothers are with the flock to Shechem. Go up to them and ask how they are doing. Also check if the animals are doing well. And then come and tell me. “Joseph said,” That’s good. “
18The brothers saw Joseph coming in the distance. Before he got to them, they devised a plan to kill him. 19They said to each other, “Look, there you have that dreamer! 20 Come on, let’s kill him and throw him in a well. Then we say it was eaten by a predator. Then we’ll see if his dreams come true! “
23-24 When Joseph came to his brothers, they took him. They took off his beautiful colored coat and threw it into a well. It was a well, but there was no water in it. 25Then they sat down to eat.
Suddenly the brothers saw a group of men approaching. They were traders. They come from Gilead and they were on their way to Egypt. They had camels with them with expensive herbs and fragrant oil.
26Then Judah said to his brothers, “We can murder Joseph and make all traces disappear, but what good is it? 27 Better sell it to those merchants. Then we don’t have to kill him. He is our own brother after all. “
The brothers agreed with Judah. 28And as the merchants passed by with camels, the brothers drew Joseph out of the well. They sold him for 20 pieces of silver. The merchants took Joseph to Egypt.
Sermon 2
Sold by your own brothers. That is quite something.
Yes that was really a low point. I was really angry with them.
By the way, it’s pretty cold here.
Yes, there aren’t that many people, so the heating isn’t that high. But otherwise you just put on your coat.
Yes, good idea. [puts on his multicolor coat] I got this coat from my father …
But that was not the only calamity. We read in the Bible that you became a slave to Potiphar in Egypt. And that his wife falsely accused you of a #metoo crime.
So you ended up in prison. You helped the giver get out. But then you were forgotten again. Basically three trauma: the well, wrongly in prison, and completely forgotten there.
Yes, of course, and then you forget that I had to be a slave to Potiphar
to work. In the beginning it was terrible… later it was OK, but then from one moment to the next you are innocently trapped in the cell of the pharaoh.
Anyway, when I explained the dreams of the donor, the baker and the pharaoh, everything changed …
To dream??
YES that of the pharaoh was about the next 7 fat and 7 lean years… I had a good plan for that. Actually quite simple, just save in the fat years, then you have something to spare for the lean years. I told this to Pharaoh.
Reversal
Song HH57: 4
Lecture 3 Genesis 41
37 Pharaoh and his servants thought Joseph had a good plan. 38 Pharaoh said to his servants, “The spirit of God is in this man. Nowhere will we find someone like him. “
39 Then Pharaoh said to Joseph, “God has made you know all this. No one is as wise and sensible as you. 40Therefore you are in charge of my palace and of my people. Everyone will do what you want. I will be the only one who has more power than you. 41I put you in charge of all Egypt. “
42Then Pharaoh took off his royal ring. He put it on Joseph’s hand. He also gave Joseph fine clothes, and he put a gold chain on him. 43Then he sent Joseph to ride in one of the finest wagons in the land. Servants walked in front of the cart. They shouted to the people, “Bow! Bow!’
Thus Joseph was put in charge of all Egypt. 44 Pharaoh said, “I am Pharaoh. But everyone in Egypt needs your permission to do something. “
Joseph was thirty years old when he entered the service of Pharaoh.
Sermon 3
That must have been the most special day of your life: from being a criminal in Pharaoh’s prison, you became the second most important man in Egypt.
You can say that… That is the second time that in one day my life changed drastically. But I can tell you: don’t get used to it.
Revenge?
Song HH57: 5
Lecture 4 Genesis 42
1Jacob heard that there was grain in Egypt. He said to his sons, “Why are you not doing anything? 2I have heard that there is grain in Egypt. Go there and buy us grain, so we don’t starve to death. “
3Then Joseph’s ten brothers left for Egypt. 4But the youngest brother Benjamin was not allowed to come. For Jacob was afraid that something would happen to him. 5So with Jacob’s sons, many more people went out to buy grain. For there was a famine throughout the land of Canaan.
6Joseph was in charge in Egypt. Everyone had to buy grain from him. When his brothers came to him, they bowed deeply to him. Joseph immediately recognized his brothers when he saw them. But he pretended they were strangers. He asked sternly, “Where are you from?” The brothers did not recognize Joseph. They said, “From Canaan. We have come to buy grain. “
9Joseph thought about what he had dreamed about his brothers in the past. He said, “You are spies! You come to see where you can attack Egypt. “10 The brothers said,” No, sir! We only come to buy grain. 11We are all brothers. We are honest people, not spies. “
12 “I don’t believe that,” said Joseph. “You have come to see where you can attack the land.” 13 Then the brothers said, “We were home with twelve brothers. But the youngest stayed with our father in Canaan and one brother is no longer alive. “
14But Joseph said, “I still think you are spies. 15But we will see if you are telling the truth. First your youngest brother must come to Egypt and only then you can leave. That is as certain as the Pharaoh lives! 16Send one of you home to get your brother. The others stay here in prison. This is how I will find out if you are telling the truth. Otherwise you are spies. As surely as Pharaoh lives! “17 After that, Joseph put them in prison for three days.
18On the third day Joseph said to his brothers, “If you do what I have said, I will let you live. Because I revere God. 19But one of you stays here in prison. The others are allowed to go home with grain for the family. 20If you are telling the truth, come back with your youngest brother. Then I believe you. Then you will continue to live. “
The brothers promised they would come back with Benjamin. 21They said to each other, “This is our punishment for what we used to do to our brother. He was scared and begged for pity. But we have not listened to him. That’s why we’re in trouble now. “22 Ruben said,” I told him not to harm him! But you wouldn’t listen. Now we are being punished for his death. “
23The brothers did not know that Joseph could understand them in their own language. For what they said to Joseph was always translated into Egyptian by someone. But Joseph had heard everything. 24He walked away for a moment because he cried. When he returned, he continued to talk to them. Then he had Simeon taken to prison.
What was your mind when you recognized your brothers?
Everything at once, for a moment your whole life passes you by like a movie. At first I was happy to see them, but also terribly angry. In the end they threw me in that well and sold me. But God has also given me many beautiful things with that. So it was really very double. Look, I used to be a spoiled guy. Maybe even annoying. But to sell me to the first passer-by… that is deep.
What strikes me is that your brothers link your measures to a “punishment from God”
Verse 21: this is our punishment. Was this your revenge? Did you want to test them?
… You know, it surprised me too. It was then more than 20 years ago that she threw me in the pit. . [There was no water in the well by the way; That was a question from Evelien. But now things are against them and that is the first thing they think about. So it is also deep with them.
But to your question about revenge: that’s not really how I am, but just leaving the past behind… I couldn’t. So yes, I did want to teach them a lesson.
The brothers (half brothers!) Go home. They come again, but now with Benjamin. That was a big moment for you, your little brother. But then you do it again. You put your silver cup in Benjamin’s travel bag. He is found. Benjamin is guilty. And then Judah (44:18) steps forward to bear the punishment of Benjamin. Was the time then right for reconciliation?
Well actually yes. You wonder about what they have done to me: how do they interact with each other? What is a family relationship worth? At least it showed me that they stand up for each other
Reconciliation
Song HH47 Family = Psalm 133
Lecture 5 Genesis 45
1Joseph could hold back no longer. He sent away all the Egyptians who were with him. When he was alone with his brothers, he told who he was. 2He started to cry. He wept so hard that the servants outside heard it. And it could also be heard in Pharaoh’s palace.
3Joseph said to his brothers, “I am Joseph! Is my father still alive? “But the brothers said nothing, because they were terribly shocked.
4 “Come closer!” Said Joseph. They did. Then he said, “I am Joseph! I am the brother who sold you. Then I was taken to Egypt. 5But don’t be afraid. And you shouldn’t be mad at yourself for selling me either. Because God has sent me here. He sent me here before you did to save your lives.
6There has been a famine for two years now. And there will be no corn on the land for another five years. 7Therefore God sent me here before you did. That way I can make sure you keep living. Many people can be saved in this way. 8 So I was not sent here by you, but by God. He has made me now Pharaoh’s chief counselor. I am in charge of the palace and all of Egypt. “
Sermon 5
God had a plan in the evil of your brothers. Have you always experienced it that way?
… That God had a plan for me and us was obvious and I have always felt that way. But that it would go like this…. When I look back I can laugh about it, but at times it was quite hopeless …
Reconciliation takes time. Forgiveness first, acceptance of forgiveness, then reconciliation. Grow confidence.
Doubt
Lecture 6 Genesis 50
14After [Jacob’s] burial, Joseph went back to Egypt, along with his brothers and everyone who had been there.
15Joseph’s brothers were afraid, now that their father was no longer there. They said, “Joseph may still be angry with us. He may punish us for treating him so badly. “
So they sent this message to Joseph: “We must ask our father if you will forgive us. He said that before his death. We have treated you very badly and done you a lot of harm. But our father wants you to forgive us. For we also serve the God of our father. “When Joseph heard this, he wept.
18Then the brothers went to Joseph themselves. They knelt before him and said, “We will become your slaves.” 19 But Joseph said, “Why are you so afraid? I am not God. 20You have treated me very badly, but God has made it right. He made sure that an entire nation could live. 21 Don’t be afraid. I will take care of you and your children. “Thus he reassured them with kind words.
Sermon 6
What did it do to you that your brothers came up with this?
… Well, he just read it…. It moved me completely. And actually I didn’t understand it either, I had already shown them that I was not angry or out for revenge. I brought them to Egypt, provided them with food, a place to live. Everything they needed.
I started to doubt myself. Apparently forgiveness is a two-way street
I actually find it remarkable that this story is in the Bible. You would expect a book to end with “it all ends well”. Joseph and his brothers are reconciled. But it is not that simple.
No, that is clear. And what do you think about that?
I actually like it. That the Bible is so honest about forgiveness and reconciliation.
Does not seem feasible for humans. But God has continued to work through the family of Abraham, Isaac and Jacob. Even though they argued over and over again. Even though they continued to fail. God forgave them over and over again. God forgives us time and again and remains faithful to us. And that’s why we can forgive each other. Not because we are so good at it. But because we always look up to God’s love, God’s compassion, God’s forgiveness, God’s faithfulness.