De dienst is te bekijken via Livestream en te beluisteren via www.kerkomroep.nl.
Bijbelgedeelte: Johannes 15, 1-17 (NBV).
Voorganger: ds. Jelke de Jong (dominee@deacker.pknpijnackerdelfgauw.nl).
Gemeente van Jezus Christus,
Waarom steken ouders zoveel tijd, energie, geduld, zorg en liefde in de opvoeding en begeleiding van hun kind of kinderen? Omdat ze graag zien dat hun kind floreert. Dat in hem /haar het beste naar boven komt. Dat ze hun gaven en talenten leren ontdekken en gebruiken.
Waarom heeft de Here God zoveel liefde en geduld gestoken in zijn project met Israël? Om via Israël ook de volken in zijn lichtkring te krijgen. Waarom heeft Hij dat project niet opgeblazen toen het vastliep? Waarom heeft Hij in Jezus met dat project een nieuwe start gemaakt? Waarom is Hij die kwetsbare weg met Jezus gegaan en later met Jezus’ volgelingen? Mensen van de Weg. Ook een kwetsbare weg. Omdat het Gods verlangen is dat alle mensen gaan leven zoals Hij dat ooit heeft bedoeld. Dat ze voor Hem (leren) leven. Vrucht dragen voor zijn Rijk. God wil vruchtdragende kinderen en een vruchtdragende gemeente.
Vrucht dragen, daarover gaat het in Johannes 15. Jezus doet dat met beelden uit de wijnbouw. Daarmee sluit Hij aan bij het Oude Testament. In het Oude Testament wordt het volk Israël vergeleken met een wijngaard en met een wijnstok (Ps. 80, 9.15; Jer. 2,21. Ez. 15,2; Hos 10,1).
Om vrucht te kunnen dragen is verbinding (levens) noodzakelijk. Dat is in de natuur zo. ‘Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen’. Dat geldt ook voor het geloof. ‘Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven’, zegt Jezus.
Leven zonder Jezus heeft geen toekomt, zegt de Bijbel. Alleen in geloofsverbondenheid met Jezus kan je leven vrucht dragen.
Het gaat Jezus dus om vruchten van geloof. Het gaat Hem niet om prestaties. Wat is het verschil? Bij prestatie gaat het over wat wij voor elkaar boksen. Vruchten maak je niet. Vruchten groeien: in relatie, in verbondenheid, in contact. Druiven groeien aan de rank en de rank is verbonden met de wijnstok. Geestelijke vruchten groeien in geloofsverbondenheid met Jezus.
Waar moet ik dan aan denken als het gaat over de vrucht van geloof? De vrucht van de Geest bijvoorbeeld: liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5, 22-23).
Om vrucht te kunnen dragen is geloofsverbondenheid met Jezus (levens) noodzakelijk. Die geloofsrelatie met Jezus is een wonderlijke relatie. Genade is daarvan de grondtoon. God is altijd de eerste in ons leven. Jezus: ‘Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar Ik jullie’ (15,16).
Behalve gave (van God uit), is deze relatie voor ons opgave. Verbondenheid is nooit vanzelfsprekend. Het vraagt een keuze, een wilsbesluit om je er voor in te zetten.
In coronatijd hebben we ontdekt dat verbinding kwetsbaar is. Dat je (ongewild, onbedoeld, ongemerkt) uit verbinding kunt raken. Ook met God. Wat doe jij om in verbinding te blijven met God /Jezus?
Om vrucht te kunnen dragen is geloofsverbondenheid met Jezus (levens) noodzakelijk. Maar je hebt graden van verbondenheid. Je hebt niet alleen ranken die er maar wat bijhangen, maar dit soort gelovigen heb je ook. Net pubers: onderuit hangend. ‘Mij niet gezien’. (Semi)onverschillig. Ze floreren niet. Dragen geen vrucht.
Wat doet de wijnbouwer met deze ranken? Het snoeimes er in? Afsnijden? ‘Als ik zo te werk zou gaan’ vertelde eens een wijnbouwer, ‘zou het een hele magere oogst worden’. ‘Weet je wat ik doe met zo’n rank? Die neem ik op, en was hem zo nodig schoon, en bind hem daarna op’. Wanneer je weleens een wijngaard hebt gezien, zie je het: de ranken zijn allemaal opgebonden. Maar hoe zit het dan met God? Heef Hij er minder verstand van?
Reden om naar de grondtekst te kijken. Daar staat niet: ‘Die neemt Hij weg…’ Er staat: ‘Die neemt Hij (op)… Je kunt zelf vertalen met ‘Die draagt Hij. Daar heeft Hij geduld mee’.
Misschien ben jij zo iemand, die er wat bijhangt. Weet: God heeft je niet afgeschreven. Hij is serieus met je bezig. Hij probeert ook het beste uit jou naar boven te laten komen. Hij trekt niet aan je. Hij nodigt ook jou in zijn liefdesgemeenschap en in zijn gemeente. Wat belemmert jou om dat binnen te laten komen en in zijn liefde op te staan om vrucht te dragen?
Ranken die vrucht dragen worden gesnoeid. God neemt ons als (vruchtdragende) gelovigen steeds onderhanden. Via zijn Woord (de Bijbel) en door zijn Geest. In de Bijbel maakt Hij ons zijn wil bekend: God liefhebben en de naaste als onszelf. Boosheid niet vasthouden, niet stelen, eerlijk de kost verdienen, geen vuile taal over onze lippen. Alle wrok en drift en boosheid laten varen, alle geschreeuw en gevloek en alle kwaadaardigheid (Ef. 4, 25-31).
De woorden van God werken als een spiegel. In die spiegel zien we de realiteit van elke dag. En daarmee hoe ver we dikwijls afstaan van wat God met ons voor ogen heeft. Het verschil is ons huiswerk en Gods snoeiwerk: door de kracht van de Geest niet doen wat jij wilt, maar wat God wil. Door de kracht van de Geest je zelf aanpakken. Aan de slag gaan met oude (leef en denk) patronen en karaktertrekken die een leven in verbondenheid met Jezus in de weg staan. De Geest wil ons zo vormen naar het beeld van Christus, opdat wij voor God nog meer vrucht zullen dragen. Hij heeft het verdient. De grootheid van de Vader wordt er door zichtbaar.
Jezus verlangt er naar dat wij met Hem verbonden zijn en blijven. Want alleen zo kunnen we vrucht dragen. Door vruchtdragende gelovigen en door een vruchtdragende gemeente wordt de Vader groot gemaakt.
Wanneer wij verlangen wat Jezus verlangt, is daar een belofte aan verbonden: ‘Vraag wat je wilt en het zal gebeuren’. Wanneer je er naar verlangt om met Christus verbonden te blijven en voor God de Vader vrucht te dragen, krijg je – als je Hem daar om vraagt- alles wat je daarvoor nodig hebt.
Laat me in U blijven, groeien, bloeien, o Heiland die de wijnstok zijt!
U kracht moet in mij overvloeien, of ’t ben een wis verderf gewijd.
Daarom mijn gebed: Doorstroom, beziel en zegen mij, opdat ik waarlijk vruchtbaar zij!
Amen.