Bijbelgedeelten: Lucas 4, 14-30 en 1 Korintiërs 1, 21-25 (NBV).
Thema: Jezus spreekt ons hart aan.
Voorganger: ds. Jelke de Jong (dominee@deacker.pknpijnackerdelfgauw.nl).
Gemeente van Christus,
Lucas brengt ons naar Galilea. Daar is Jezus. Vol van Geest en kracht. Jezus geeft onderwijs. Hij preekt. Vooral in de synagogen. Hij spreekt het hart van de Joden aan. Dat spreekt de mensen wel aan. Ze zijn vol lof over Hem.
In de synagoge in Nazareth, zijn geboorteplaats, doet Jezus hetzelfde. Ook daar spreekt hij het hart van de aanwezige Joden aan. Na de profetenlezing zegt Hij: ‘Heden is deze Schrift in uw oren in vervulling gegaan’. Ook daar lijkt het er op dat zijn boodschap de mensen aanspreekt. Er klinkt (vanuit bijval en verwondering) applaus, maar als snel blijkt dat zijn woorden hen helemaal niet aanspreken. De pleuris breekt uit. De aanwezige Joden worden boos. Razend. Ze willen Jezus doden door hem (buiten het dorp) van de rand van de berg af te gooien.
Twee hele verschillende reacties op de preken van Jezus: applaus én heftige afkeuring. Is dit incidenteel? Nee. Dit is structureel. Jezus wordt óf ontvangen óf verworpen. Het evangelie maakt mensen blij, of het roept (heftige) weerstand / boosheid op. Voorbeeld. Eerste Pinksterdag: 3.000 bekeerlingen na de preek van Petrus. Vervolgens heftig verzet van geestelijke leiders na de genezing van verlamde man. Stefanus wordt gestenigd. Paulus: in Thessaloncia heftig verzet (Hnd. 17). Ontvankelijkheid in Berea (Hnd 18).
Vandaag de dag. Mansuri (Bangladesh) is christen. Haar kinderen worden gepest op school. Zij en haar man worden bedreigd door dorpsgenoten. Erges Bala (Albanië) is tot geloof gekomen. Sommige vrienden vinden het fijn, anderen keuren het af. Ze vinden hem een doetje. Ook zijn familie snapt er niets van. Volgens hen vergooit hij een glansrijke carrière door een ouderwets geloof. Hoe reageren uw kinderen en kleinkinderen als het over geloof en kerk gaat? Kun je daar open en verbindend met elkaar over spreken, of roept het weerstand en verzet op? Voel je ook wel eens verzet in je eigen hart?
Wel apart. Het blijde en bevrijdende evangelie maakt mensen soms niet blij, maar boos. Het spreekt mensen soms absoluut niet aan dat Jezus hen aanspreekt. Hoe komt dat? Het evangelie is geen bedenksel van mensen. Het is een boodschap van de andere kant. Daardoor sluit het niet naadloos aan bij ons bestaan. Het evangelie zet onze wereld juist op zijn kop. Het gaat uit van hele andere principes, bijvoorbeeld: niet heersten, maar dienen. Word je geslagen? Sla niet terug, maar keer de ander je andere wang toe. Niet de sterksten vooraan, maar de minsten het meest. Niet eigen eerst, maar net zo vriendelijk zijn ten opzicht van vreemdelingen als met betrekking tot eigen volksgenoten, etc..
Paulus zegt: De Joden struikelen over het kruis van Christus (het hart van het evangelie). Voor de Grieken is het dwaasheid. Waarom schuurt het bij Joden? Het is hen te min. Ze willen wonderen zien. Waarom worden de Joden in Nazareth zo boos? Voor hen is het onbestaanbaar dat Jezus de Messias is. Als Messiaanse Koning haalt Jezus hen uit de vrijblijvendheid en nodigt Hij hen uit Hem te volgen. ‘Maar je denkt toch niet dat….’
Wat irriteert de Grieken? Ze vinden het te dom. Teveel gevoel/vertrouwen, te weinig verstand. Waar schuurt het bij de familie van Erges Bala? Ze zijn van oordeel dat het evangelie/geloof iets van vroeger is, voor het museum. Waarom irriteren veel moderne mensen zich aan het kruis van Christus? Het tast o.a. hun autonomie aan, hun zelfbeschikkingsrecht. Een ander voor mij, in mijn plaats? Geen sprake van. Wij doppen onze eigen boontjes. Waar schuurt het in ons eigen hart? Genade is ontvangen. Met lege handen komen. Wij willen graag presteren, een steentje bijdragen.
Jezus spreekt ons hart aan. Dat spreekt ons lang niet altijd aan. Wat doe je daar mee? Niet uit de weggaan. Goed naar kijken. Gebedspunt van maken. Aanpakken. Weerstand nodigt uit tot verandering, loslaten. Weerstand is een plek van groei.
Jezus spreekt ons hart aan. Dat spreekt lang niet iedereen aan. Dat roept soms weerstand op. Hoe ga je daar mee om als je er mee te maken krijgt? Laat je er niet door uit het veld slaan. Realiseer je dat het evangelie weerstand oproept. Niet in de laatste plaats ook in je eigen hart.
Wees je er daarom van bewust dat de weerstand niet tegen jou als persoon gericht is, maar tegen het evangelie.
Ga niet in de verdediging. Nodig de ander uit om te vertellen wat hem / haar zo irriteert aan het evangelie. Blijf je bij de ander tegen een muur aanlopen, rond het gesprek dan af. Laat het los, maar blijf wel voor de ander bidden. Alleen de Geest kan mensen overtuigen.
Jezus spreekt ons hart aan. Dat spreekt lang niet iedereen aan. Wat heeft dat voor gevolgen voor je christen-zijn in het publieke domein? Pas jij je aan? Duik je onder? Laat je de ander niet merken dat je christen bent? Of ben je ook daar een vrijmoedig en kleurrijk christen?
Munsuri (Bangladesh) blijft een herkenbaar christin. Ze blijft Jezus volgen en zijn liefde door geven aan de mensen om haar heen. Ook Erges (Albanië) laat zich niet ontmoedigen. Hij zegt: ‘Ik ga gewoon door, als je Jezus volgt, wie kan er dan tegen je zijn?’ De apostel Paulus zegt: ‘Voor het evangelie schaam ik mij niet, want het is Gods reddende kracht voor allen die geloven’.
Schaam je niet voor het evangelie. Het evangelie is de oplossing van alle menselijke nood. Want de liefde van Christus verzoent (verbindt), geneest, bevrijdt, geeft je identiteit (zin en samenhang). Dankzij Christus en door de Geest word je weer een beetje de mens zoals God die van oorsprong heeft bedoeld. De mens in evenwicht, harmonie, shalom.
Jezus preekt ons hart aan. Hij doet geen beroep op onze kennis (al sluit geloven denken niet uit, maar in). Je hoeft geen diploma’s te laten zien. Ook geen verklaring van goed gedrag in te leveren.
Jezus spreekt ons hart aan. Hij wil zijn liefde aan ons kwijt. Hij vraagt overgave. Geloof en vertrouwen. Niet meer! Hoe simpel wil je het hebben? In het geloof is het simpelste vaak het moeilijkste, want vertrouwen veronderstelt loslaten. Dat is moeilijk voor ons. Wij houden graag de touwtjes in handen.
Toch blijft Jezus ons aanspreken. Hij heeft in zijn liefde geduld met ons. Laten wij dat ook hebben met Hem, met elkaar, de ander en onszelf. Laten we, door Hem aangesproken, ook elkaar en de ander blijven aanspreken. God wil dat alle mensen gered worden. Je moet er toch niet aan denken dat straks iemand de boot gaat missen?
Amen.