Bijna iedere week was er wel slecht nieuws. Marokko, Libië, Afghanistan, Soedan. De oorlog in Oekraiëne. Nu is er de onthutsende strijd tussen Hamas en Israël bijgekomen. Het conflict is geëscaleerd. Elke dag zijn er schokkende ontwikkelingen. ‘Elke dag, zegt Jezus, heeft genoeg aan zijn eigen kwaad’. (Matth.6:34)
Bij veel gemeenteleden leeft er een diepe betrokkenheid op Israël. ’t Is een barbaarse slachting die er op Simchat Torah (‘Vreugde der Wet’) heeft plaatsgevonden. Wat nu gebeurt trekt diepe sporen en zal de verhoudingen de komende 50 jaar tekenen, zeggen velen. Bij velen leeft er ook bezorgdheid over wat de Palestijnen te wachten staat. Op het moment dat ik dit schrijf houdt ieder zijn adem in, wat gaat Netanyahu over wiens falen de woede in Israël enorm is doen? Ruim de helft van de 2 miljoen inwoners van Gaza is jonger dan 14. Dat zijn dus nog kinderen.
Helpt het om te bidden? Ik geloof vaak van niet. Maar ik moest ook denken aan de vier mannen die een verlamde bij Jezus brengen. Wanneer ze bij zijn huis op een muur van ruggen stuiten, -mensen die blij zijn een goed plekje te hebben bemachtigd-, keren ze niet onverrichterzake terug. We hebben het geprobeerd maar helaas… Nee, hun liefde maakt vindingrijk. Ze klimmen het dak op, trekken dat los en laten de verlamde voor Jezus’ voeten neer.
Dat is dus ook een optie. Mensen die verlamd zijn door angst en vrees bij Jezus brengen. Intreden bij God zoals Hij deed en doet (Hebr.7:25!) voor mensen die zijn getraumatiseerd. Gierende raketten, dreunende bomaanslagen, beschietingen, al die dingen zijn vreselijk. Beter dan je te laten ontmoedigen door het nieuws of verhitte discussies is het nederig je knieën te buigen.
Wat moet je bidden? ‘Ik kan de juiste woorden niet vinden..’. Daar zit Paulus ook al mee. ‘Wij weten niet te bidden zoals het behoort’. (Rom.8:26) Maar de Geest zucht met ons mee, zegt hij en vertolkt ons gebed voor God. In het Jodendom is het een gebruik Tefillim, Psalmen te bidden. Het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap heeft haar leden Psalm 121 en Psalm 130 aangereikt om speciaal in deze situatie te bidden.
‘Ik hef naar de bergen mijn ogen op. Vanwaar zal er hulp voor mij komen? Hulp voor mij komt van de Eeuwige, die hemel en aarde gemaakt heeft. Hij zal niet toestaan dat jouw voet wankelt’. Dit is een Psalm die mensen opwekken wil om op God te vertrouwen. Laten we dit lied uit lotsverbondenheid met Joden en Palestijnen bidden.
Onverwacht vind ik de keus Psalm 130. ‘Uit diepten roep ik U, Eeuwige. Heer, luister naar mijn stem, geef toch aandachtig gehoor aan mijn smekende roep. Als U zonden zoudt onthouden, och Heer, wie zou dan kunnen bestaan? Maar bij U is vergiffenis, zodat U geëerbiedigd wordt..’ De kern van dit conflict, van alle conflicten is de zonde. Onverschilligheid voor elkaars moeilijke positie, gebrek aan inlevingsvermogen, hebzucht, machtsmisbruik, haat, wrok. Het brengt de daders en slachtoffers onder Joden en Palestijnen verder dit te bidden. Je wordt door dit te doen ook zelf opgewekt.
ds. Treuren.