Dat heeft U zich misschien deze weken al weleens afgevraagd. Wie komen er eten en doen we nog iets speciaals voor onder of in de kerstboom? Gaan we nog ergens heen, naar een of andere kerstmarkt of viering?
We leven in de donkere dagen voor kerst en donker zijn de dagen. Verbijsterd misschien door zoveel oorlog en geweld zoveel ellende en dreiging in onze wereld. Misschien ook wel in onze eigen omgeving en misschien ziet u er persoonlijk er ook maar weinig licht meer in.
In de afgelopen weken was het in de kerken Advent. Een tijd van verwachten en uitzien naar kerstmis. Het feest van het licht en vrede.
Elke week symbolisch éen kaarsje erbij. Is dat nog wel van deze tijd?
Ik denk van wel. Misschien is er wel meer reden dan ooit om het nu groots te vieren. Tegen alle aandacht voor wat er allemaal misgaat, met misschien wel als triest diepte punt dat ontheemden geen gastvrijheid kunnen verwachten in een welvarend land als Nederland.
In alle duisternis is het zaak om in het Evangelie te lezen: Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen. (Joh. 1:5) De gelovige boodschap luidt: we kunnen als Christenen verder kijken dan deze tijd, deze donkere tijd. Mij troost en inspireert lied 809 uit het liedboek
Blijf niet staren op wat vroeger was.
Sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt hij, ga iets nieuws beginnen.
Het is al begonnen, merk je het niet
De tekst van het lied is genomen uit Jesaia 43:18 en 19. Het boek van Jesaia is niet alleen een profetie die onheil voorzegt als men zijn leven niet omkeert. Jesaia is vooral óok de profeet van de belofte. Ooit zal er weer vrede zijn: ‘de wolf naast het lam’ in Jesaia 11:6, of ‘zwaarden omgevormd tot ploegen’ in Jesaia 2:4. Dat is een lijn die door het hele boek aanwezig is. Hij waarschuwt niet alleen voor de nabije toekomst, maar blikt ook vooruit naar de lange termijn. Het is een pleidooi dat in de Bijbel herhaaldelijk klinkt`: denk niet te veel op de korte termijn, maar probeer vooruit te kijken.
Het jaarthema van de Protestantse Kerk is: ‘Ga mee! Samen getuigen van geloof, hoop en liefde’. Laten we zo ook samen verder kijken in deze tijd en in het Licht van Christus samen komen en samen werken aan een toekomst van Heil en Vrede. Wat gaan we doen met kerst? Laten we ons wederom raken door een zo nabije God die in het kleine en kwetsbare nabij is? Ontvangen we dat kindje in een wereld waarin Hij voor ons een teken van Hoop is? Laten we daarom vooral voluit zingen met Kerst: Gloria in excelsis Deo! Zoals eens het engelenkoor in Bethlehemveld! Ik wens u allen veel engelengeduld maar ook veel inspiratie om een engel te zijn voor de mensen die u tegenkomt op uw pad.
Ds. Janco Wijngaard