Onderstaande is gepubliceerd in het blad “Woord & Weg” mei 2018
Cor Baljeu zoekt het geloofsgesprek buiten de kerk. Sinds 6,5 jaar is hij predikant in de Protestantse Gemeente in Pijnacker, na jarenlang verpleegkundige en docent godsdienst te zijn geweest. Sinds anderhalf jaar rijdt hij eens in de anderhalve maand naar De Soete Suikerbol, het pannenkoekenrestaurant bij hem in de buurt. Daar voert hij gesprekken met een groepje jongvolwassenen die rand- en buitenkerkelijk zijn. ‘Het is op mijn pad gekomen’, vertelt hij, ‘en ik heb het aangegrepen.’
De oorsprong ligt in 2016. Toen hij een jong stel trouwde. De bruidegom kort ervoor in het ziekenhuis had gelegen met een hersenvliesontsteking. Het had hem zijn onderbenen gekost. In de aanloop naar de trouwdag voerde hij intensieve gesprekken met de twee. ’s Avonds op het feest realiseerde hij zich wat voor een impact het knielen van het bruidspaar had gehad op hun aanwezige vrienden. ‘Ze klampten me aan met heel persoonlijke vragen. Ik kwam helemaal gelukkig thuis. Dit was zo bijzonder dat ik er iets mee wilde doen. Die jongeren zijn zo open in hun vragen.’
Via een e-mail stelde hij de jongeren voor een gespreksgroep te beginnen. Het werd een klein terugkerend groepje, met hoogstens tien mensen, maar Baljeu voelt zich intens betrokken: ‘Mijn standpunt is dat de kerk op levensbeschouwelijk gebied een rijkdom heeft waarmee je met die jonge mensen in gesprek kunt gaan. Ik wil eerst het vertrouwen winnen en daarna ook de diepere vragen aan ze stellen: wat willen ze met het geloof en de maatschappij? Dit is een generatie die het economisch waarschijnlijk voor het eerst slechter heeft dan de generatie ervoor. Op de achtergrond speelt de maatschappelijke onrust ten aanzien van vluchtelingen en de identiteit van ons land. Dat doet iets met jonge mensen. Mijn hoop is niet zozeer dat ik ze in de kerk zal zien, dat ervaar ik als een onverwacht geschenk, maar ik ga gewoon met hen op pad.