Het Veertigdagenproject van de PKN-kerken in Pijnacker en Delfgauw is in alles een mooi succes geworden. Een geweldige opbrengst van al met al bijna €12.000.
Op de cheque die Lennart de Prieëlle, voorzitter van het College van Diakenen, onlangs uitreikte na een viering in De Acker staat het bedrag van 8.000 euro maar los daarvan was er bij de Stichting Pijnackernaren Helpen Armenië voor 3.500 euro aan giften binnengekomen. Op de rekening maar ook nog ouderwets via een ‘envelopje’.
Zoals al uitgebreid gemeld en belicht wordt de opbrengst besteed aan kleine concrete ‘projecten’ van personen en gezinnen die vorig jaar moesten vluchten uit Nagorno-Karabach, een ‘Armeens gebied’ in buurland Azerbeidzjan waar meer dan 100.000 Armeense mensen woonden. Toen Azerbeidzjan de oorlog om het gebied won, moesten al die mensen over één smalle weg vluchten naar het moederland Armenië.
Gelukkig is dat grotendeels zonder verder bloedvergieten gebeurd, al zijn er ook situaties gemeld van geweld en mishandeling. Armenië vreesde voor grootschalig etnisch geweld maar dat is gelukkig uitgebleven. Azerbeidzjan was de Armeniërs liever kwijt dan rijk en heeft iedereen laten gaan. Armenië heeft die 100.000 mensen opgevangen, maar dat dit moeilijkheden geeft qua behuizing en werk, dat spreekt voor zich.
Er is veel noodhulp verleend vorig najaar toen de exodus gaande was. Ook vanuit Pijnacker is toen €12.000 aan noodhulp overgemaakt.
Nu was het doel meer structureel: twaalf gezinnen krijgen rond de duizend euro om daarmee spullen te kopen waarmee ze hun oude beroep kunnen voortzetten of een nieuw beroep kunnen opbouwen. De gezinnen wonen in de omgeving van Vanadzor, vaak bij familie die hen heeft opgevangen, en proberen weer een nieuw bestaan op te bouwen.
In de dorpen is grond, dus een teelt van frambozen of iets anders behoort tot de mogelijkheden. Anderen waren lasser of kapper maar moesten de grotere spullen achterlaten. Deze gezinnen worden op weg geholpen om een nieuw bestaan op te bouwen.
In de vastentijd zijn diverse gezinnen en hun wensen in de vier kerken steeds kort gepresenteerd. Een voorbeeld is Rita Azaryan, 37 jaar, gescheiden, en moeder van zes kinderen van veertien tot acht jaar. Rita was kapster en manicure en als ze wat belangrijke spullen kan kopen, dan kan ze dat oude vak weer oppakken. In totaal had ze nodig: een bedrag van 777 euro. Je zou bijna zeggen een Bijbels getal!
Dankzij de vele giften kunnen mensen als Rita weer naar voren kijken, al blijft bij veel mensen uit Nagorno-Karabach het verleden knagen. Ze voelen zich verjaagd van de plek waar zijn en hun families generaties lang woonden en werkten.
Dat je op je nieuwe ‘leeflocatie’ op weg geholpen wordt om er weer wat van te maken, is hoe dan ook heel prettig. Maria Goris van Little Bridge in Armenië laat weten dat de betreffende mensen dankbaar zijn en weer goede moed hebben.
Op enige termijn zal Pijnackernaren Helpen Armenië laten weten hoe het gaat met de lasser, de kapster, de kwekers, de schapenhouders en de imkers, enzovoort. Voor nu: iedereen enorm bedankt voor de medewerking en de samenwerking.
