Leven in Gods Geest
De eeuwen door is er gebeden ‘Kom, Schepper Geest’. Nu het Pinksterfeest nog maar zo kort achter ons ligt, bepalen deze aloude woorden de blik op de vernieuwing hier en nu. Waar wordt de werking van Gods Heilige Geest zichtbaar in onze wereld onder mensen als u en ik? De gebeurtenis van Pinksteren wil de ogen openen voor de vernieuwing die steeds weer opnieuw plaatsvindt. Ook in de kerk.
En vernieuwing, zo schreef H. Berkhof al in 1968 in zijn boek over De leer van de Heilige Geest, is iets anders dan reorganisatie. Inderdaad, overal waar gereorganiseerd wordt, dreigen er mensen uitgerangeerd te raken of buiten de boot te vallen. In het bedrijfsleven, in de politiek, in de zorg en het onderwijs. En ook in een kerk die zich al te veel conformeert aan managementstructuren. Het betekent onherroepelijk dat mensen zich er niet meer thuis voelen en uit eigen beweging het schip verlaten. Want de bezieling wordt er niet meer gevonden.
Hoe mooi kan het zijn als een kerk weer opnieuw begint. Doordat mensen ‘uit zichzelf’ worden gedreven en bovendien uit alles wat soms zo belastend kan zijn. Mensen die in vrijheid reiken naar waar de Geest hen brengt. De ruimte die ontstaat kan verdieping en inspiratie aanbrengen in wat menselijkerwijs en gaandeweg beperkt is geraakt.
Nu we langzamerhand leren leven met de Coronacrisis merken sommigen gekscherend op dat het tijd is voor Corona, voor de post-Coronatijd. Velen voelen aan dat het nooit meer hetzelfde zal worden als voorheen. Want de anderhalvemetersamenleving en het nieuwe normaal laten niet meer achter zich terug grijpen. Zullen we elkaar ooit nog de hand schudden of houden we het bij de elleboog, een knikje of een hand op het hart?
In de kerk is er veel veranderd.
Een modern en op het Zweeds geënt Pinksterlied verwoordt het zo:
‘Heer, raak mij aan met uw adem, reik mij uw stralend licht.
Wijs mij nieuwe wegen, geef op uw waarheid zicht’.
In een grotendeels contactloze samenleving is de vraag naar Gods aanraking een fundamenteel gebed om vernieuwing hier en nu. Laten we lied 695 blijven zingen, tot in lengte van dagen. Zingen in Coronatijd? Neuriën kan ook, of de woorden diep in ons innerlijk laten klinken. En vergeet vooral de overige coupletten van dit mooie Pinksterlied niet. Want Gods Geest opent onze ogen voor wie nu naast ons staan. Die woorden uit couplet vier zijn het zingen, neuriën en het meedoen waard. Dat is Pinksteren hier en nu.
ds. Carla Schoonenberg-Lems