Op 19 november 2020 is overleden Jansje van Atten-Bos, op 85 jarige leeftijd. Ans werd geboren in Ermelo. Ze was een zondagskind. Als oudste van de kinderen in het gezin heeft zij een sterk gevoel van verantwoordelijkheid ontwikkeld. Het geloof waarmee ze opgevoed werd was relatief streng in de leer. Toen zij haar latere man Jan ontmoette, ontdekte ze een open en ruime manier van geloven. Het paste bij haar en ze zocht daarin haar weg. Door cursussen te volgen en zich te laten vormen. Ze was er trots op dat ze in de verpleging heeft gewerkt en vertelde er graag over. Samen met Jan kreeg zij vijf kinderen en daarin speelde haar krachtige houding een belangrijke rol. Zij was er als de vrouw die op haar eigenwijze en hartelijke manier de kinderen opvoedde, die hen ook door de schaduwmomenten heeft geleid als het nodig was.
Tijdens de dankdienst voor haar leven op 25 november te Delft stonden we stil bij haar geloofswoorden uit Johannes 12, 24 over de graankorrel die moet sterven voordat er sprake kan zijn van vrucht en bloei. Deze woorden had zij verbeeld in een quilt die ook op de rouwkaart afgebeeld is. Het bijpassende lied uit het Paasoratorium klonk over aarde die wakker wordt en bloeit in de ouderdom. Zoals Ans het in de laatste jaren heeft ervaren. Totdat haar lichaam aan krachten verloor en haar altijd zo levendige ogen langzaamaan steeds meer gesloten werden. De woorden van Lied 423 klonken als een laatste afscheid: ‘Nu wij uiteengaan, vragen wij God: ga met uw licht voor ons uit. Vaya con dios en à Dieu’.
Dat haar kinderen en allen om hen heen de goede herinnering aan Ans met zich mee mogen dragen.
In Memoriam Ans van Atten
